Niacynamid to pochodna witaminy B3 – jej cząsteczkę tworzą kwas nikotynowy i amid kwasu nikotynowego. Określana bywa również jako niacyna lub witamina PP, a jej niedobory prowadzą do rozwoju pelagry, choroby, której jednym z objawów jest zapalenie skóry. Tymczasem na rynku dostępne są kosmetyki z niacynamidem – czy rzeczywiście sprawdzają się w pielęgnacji skóry? A jeśli tak – to do jakiego rodzaju cery można je stosować? I jakich efektów się spodziewać? Poznaj niacynamid i jego właściwości – zachęcamy do lektury.

Niacynamid i jego rola w organizmie człowieka

Niacynamid jest witaminą, która pełni w ludzkim organizmie szereg istotnych funkcji – bierze udział w powstawaniu czerwonych krwinek, syntezie kwasów nukleinowych, aminokwasów, węglowodanów i syntezie składników budulcowych skóry i hormonów płciowych, wspiera funkcjonowanie układu nerwowego, obniża cholesterol i uczestniczy w wielu innych ważnych procesach.

Ludzki organizm samodzielnie wytwarza niacynamid, ale w bardzo niewielkich ilościach. Dlatego należy dbać o poziom witaminy B3, stosując dietę bogatą w

• mięso, ryby,
• jaja, nabiał,
• produkty pełnoziarniste,
• warzywa liściaste,
• orzechy.

Uzupełnieniem zdrowej, zrównoważonej diety może być stosowanie kosmetyków z witaminą B3 w codziennej pielęgnacji cery.

Rola niacynamidu w pielęgnacji skóry

Niacynamid jest często wykorzystywany w zabiegach medycyny estetycznej, podobnie jak kwas hialuronowy – ale można i warto stosować je oczywiście w warunkach domowych. Uważa się, że niacynamid:

• pozytywnie wpływa na pracę gruczołów łojowych,
• przyczynia się do rozjaśniania przebarwień potrądzikowych i zapobiega powstawaniu nowych,
• działa antybakteryjnie,
• działa przeciwzapalnie – łagodzi podrażnienia i stany zapalne skóry,
• działa antyoksydacyjnie, przyczynia się do spowalnienia procesów starzenia się skóry,
• przy systematycznym stosowaniu może przyczynić się do odbudowy uszkodzonej bariery hydrolipidowej stanowiącej barierę ochronną skóry,
• reguluje pracę gruczołów łojowych – przyczynia się do zmniejszenia wydzielania sebum i widoczności porów,
• uważa się również, że pośrednio wspiera syntezę kolagenu i elastyny w skórze.

Opisywane wszechstronne działanie witaminy B3 oraz wysokie bezpieczeństwo jej stosowania sprawiają, że ma ona bardzo szerokie zastosowanie w kosmetologii, ale także w naszych własnych domach – może być z powodzeniem stosowana samodzielnie, na przykład w kosmetykach do mycia twarzy, kremach, tonikach, serach i innych. Na rynku dostępne są również kosmetyki z niacynamidem i kwasem hialuronowym – oba te składniki wzmacniają i uzupełniają wzajemnie swoje działanie.

Niacynamid w kosmetykach – co warto o nim wiedzieć?

Zawarty w kosmetykach niacynamid może okazać się prawdziwym ratunkiem dla skóry właściwie każdego rodzaju. Zanim jednak zdecydujesz się z nich skorzystać, sprawdź jak go stosować. To o tyle istotne, że nieprawidłowo używany, każdy składnik aktywny może powodować skutki uboczne – i nie inaczej jest w przypadku witaminy B3.

Do jakiego rodzaju skóry jest polecany?

Niacynamid jest bardzo dobrze tolerowany przez organizm i pozytywnie wpływa na stan skóry tłustej i suchej, naczynkowej, wrażliwej oraz trądzikowej. Użytkownicy i użytkowniczki stosujący go w swojej pielęgnacji opisują, że:

• przy regularnym stosowaniu zmniejsza widoczność porów, działa przeciwtrądzikowo i zmniejsza zaskórniki, doskonale radzi sobie ze stanami zapalnymi skóry – ze względu na jego działanie antybakteryjne;
• może przyspieszyć regenerację skóry po nadmiernej ekspozycji na słońce, łagodzi podrażnienia i uszkodzenia powstałe po zabiegach medycyny estetycznej;
• niacynamid przyczynia się do rozjaśnienia przebarwień – zarówno tych powstałych w następstwie trądziku, jak i tych posłonecznych. Według obserwacji również wyrównuje koloryt skóry regulując syntezę melaniny – barwnika skóry;
• pomaga odbudować barierę ochronną, czyli barierę hydrolipidową, skóry. Staje się ona bardziej odporna na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych takich jak słońce, wiatr, mróz czy promieniowanie UV. Wzmocnienie funkcji ochronnej skóry jest szczególnie istotne w przypadku skóry wrażliwej;
• niacynamid pozytywnie wpływa na wygląd skóry, wspiera i reguluje pośrednio produkcję kolagenu i elastyny – włókien białkowych odpowiadających za utrzymanie jędrności i sprężystości skóry;
• niacynamid jest silnym antyoksydantem, ma właściwości przeciwutleniające, co oznacza, że wyłapuje i usuwa ze skóry wolne rodniki, dzięki czemu powstrzymuje objawy przedwczesnego starzenia się skóry;
• reguluje wydzielanie sebum i działanie gruczołów łojowych – sprawdza się w przypadku cery z rozszerzonymi porami;
• niacynamid z powodzeniem stosowany jest w pielęgnacji cer problematycznych – atopowych, łuszczycowych, z trądzikiem różowatym i zwykłym (hamuje namnażanie bakterii Propionibacterium acnes odpowiedzialnych za powstawanie trądziku). Ma właściwości regenerujące i łagodzące, poprawia koloryt cery trądzikowej;.

Wiesz już jakie działanie ma niacynamid, teraz sprawdźmy, jak prawidłowo wprowadzić niacynamid do swojej codziennej rutyny pielęgnacyjnej.

Jak stosować niacynamid?

Niacynamid można z powodzeniem stosować w przypadku różnych typów skóry – wrażliwej, suchej, tłustej, problematycznej. Kosmetyki do użytku samodzielnego mają od 3 do 10% zawartości tej witaminy. Pamiętaj, aby stosowanie jej zacząć od niskich stężeń – skóra musi się do niej przyzwyczaić. Jeśli zauważysz zaczerwienienie to znak, że Twoje naczynia krwionośne rozszerzyły się pod jej wpływem. Reakcja ta jest przejściowa, ale w takim przypadku spróbuj stosować kosmetyki z niacynamidem np. co drugi dzień.

Gdy Twoja skóra przyzwyczai się już do witaminy B3 i nie będzie reagowała na nią zaczerwienieniem przy codziennym stosowaniu, możesz spróbować użyć kosmetyków z wyższym stężeniem. Pamiętaj jednak, że stężenie najwyższe, czyli 10% wit.B3, poleca się na skórę problematyczną – łojotokową, z trądzikiem. Dla cer ze skłonnością do przesuszenia nie są one wskazane.

Niacynamid w pielęgnacji włosów

Niacynamid znany jest z tego, że ogranicza wydzielanie sebum, ma właściwości łagodzące i wzmacniające – sprawdza się więc nie tylko w pielęgnacji cery, ale również skóry głowy i włosów. Na rynku dostępne są szampony, odżywki, wcierki, sera i maski o różnym stężeniu witaminy B3. Warto stosować je między innymi po to, aby zahamować wypadanie włosów i pobudzić skórę do wytwarzania nowych.

Z jakimi składnikami aktywnymi można łączyć niacynamid, a z jakimi nie?

Niacynamid można i warto łączyć w ramach codziennej pielęgnacji z retinolem. Retinol samodzielnie stosowany ma dość silne działanie, może podrażniać i przesuszać skórę, natomiast witamina PP działanie to łagodzi. Nie powinno się za to łączyć niacynamidu z witaminą C – niacynamid ma wysokie pH, a witamina C najlepiej działa na skórę w warunkach niskiego, kwaśnego, odczynu. Niacynamidu nie należy łączyć również z kwasami salicylowym, mlekowym czy glikolowym – takie połączenia mogą wywołać podrażnienie skóry.

Oczywiście jest sposób na to, aby korzystać z działania wszystkich tych składników aktywnych – wystarczy po prostu stosować je oddzielnie, np. witaminę B3 rano, a pozostałe wymienione – wieczorem.

Możliwe skutki uboczne stosowania niacynamidu

Niacynamid, jak każda inna substancja aktywna, może wywoływać skutki uboczne. To miejscowe podrażnienie i zaczerwienienie skóry określane jako “wysyp”. Pojawia się w przypadku, gdy preparat został wprowadzony zbyt szybko lub ma zbyt wysokie stężenie. W takim przypadku należy go odstawić na kilka dni i wybrać kosmetyk o niższym stężeniu witaminy PP. Objawy ustępują zwykle po kilku dniach.

Czy warto więc stosować niacynamid?

Oczywiście! Sprawdzi się on w pielęgnacji cery suchej, tłustej, wrażliwej i problematycznej. Ma wszechstronne działanie i prawidłowo stosowany, jest bezpieczny w użyciu. Regularna, kompleksowa pielęgnacja skóry pomoże Ci powstrzymać powstawanie niedoskonałości, poprawić koloryt cery, ujędrnić ją i wygładzić. Pamiętaj jednak, że kosmetyki to tylko jeden z elementów, obok diety, aktywności fizycznej i snu, procesu dbania o cerę.

Jedną z substancji stosowanych powszechnie i z powodzeniem w lecznictwie dermatologicznym jest kwas azelainowy. Wykazuje on bowiem pozytywny wpływ na stan skóry trądzikowej – zarówno pokrytej trądzikiem młodzieńczym, jak i trądzikiem różowatym. A to nie koniec listy problemów skórnych, które zażegnać pozwoli kwas azelainowy. Zobacz czym jest, jakie ma właściwości i zastosowanie kwas azelainowy.

Czym jest i jak działa kwas azelainowy?

Kwas azelainowy jest naturalnie występującym w przyrodzie związkiem chemicznym należącym do nasyconych kwasów dikaroboksylowych. Znajdziemy go w zbożach – pszenicy, życie i jęczmieniu – ale, co ciekawe, produkują go również drożdże stanowiące fizjologiczny element flory ludzkiej skóry. W związku z tym jest dobrze tolerowany przez każdego rodzaju skórę – także wrażliwą, naczynkową i skłonną do podrażnień. Ma bardzo łagodne działanie i nie wywołuje alergii. A dlaczego w ogóle warto go stosować i w jakim celu to robić?

Właściwości kwasu azelainowego

Obserwacje wskazują na następujące działanie kwasu azelainowego na skórę:

• kwas azelainowy może działać- obniżać ryzyko wystąpienia stanów zapalnych skóry oraz powstawania blizn po infekcjach,
• kwas azelainowy wykazuje działanie przeciwbakteryjne zarówno na bakterie tlenowe, jak i beztlenowe, a jego działanie nie prowadzi do oporności bakterii,
• ma właściwości antyoksydacyjne – może wychwytywać i unieszkodliwiać wolne rodniki,
• kwas azelainowy powoduje delikatne złuszczanie naskórka,
• może regulować proces keratynizacji naskórka, czyli jego rogowacenia,
• reguluje wydzielanie sebum,
• uważa się, że kwas azelainowy rozjaśnia przebarwienia skórne i sprawdza się w niwelacji przebarwień zarówno tych polekowych, jak i pozapalnych oraz powstających w konsekwencji problemów hormonalnych. To działanie kwasu azelainowego wynika z jego wpływu na produkcję melaniny.

Stosowanie kwasu azelainowego

Kuracja kwasem azelainowym polecana jest w pielęgnacji cery trądzikowej, atopowej, wrażliwej oraz ze skłonnością do powstawania rumienia. Nie tylko wspiera leczenie stanów zapalnych – jego regularne stosowanie jest w stanie poprawić stan skóry każdego rodzaju z wieloma różnymi problemami. Polecane stężenie kwasu azelainowego wynosi 5 % w przypadku kosmetyków przeznaczonych do stosowania w domu, ale dermatolodzy stosują go także w wyższych stężeniach (np. w leczeniu trądziku różowatego) – nawet 15 – 20%.

W jakich przypadkach warto stosować kwas azelainowy?

Jest wiele przypadków i problemów skórnych, w których można stosować kwas azelainowy:

• warto stosować go w pielęgnacji skóry trądzikowej – może łagodzić objawy trądziku różowatego i młodzieńczego. Poprzez swoje działanie antybakteryjne kwas azelainowy może niwelować bakterie odpowiedzialne za powstawanie trądziku;
• kwas azelainowy działa antyoksydacyjnie, a więc może chronić skórę przed wpływem wolnych rodników przyspieszających proces starzenia się skóry;
• sprawdza się w trądziku pospolitym – poprzez zmniejszanie stanów zapalnych wywołanych działaniem bakterii;
• reguluje produkcję sebum i pracę gruczołów łojowych oraz delikatnie złuszcza martwy naskórek, można go stosować aby powstrzymać blokowanie ujść gruczołów łojowych – jeśli masz problem z ciągle powstającymi zaskórnikami, koniecznie wypróbuj kosmetyki z kwasem azelainowym;
• obserwacje wskazują na jego właściwości rozjaśniające – hamuje nadmierną aktywność komórek produkujących melaninę – barwnik skórny – która wywołuje miejscowe przebarwienia skórne. Pamiętaj jednak, że nie usuwa piegów.

Dla kogo kwas azelainowy? Produkty z kwasem azelainowym przeznaczone są do stosowania zewnętrznego na stany zapalne w trądziku różowatym, ale ponieważ mogą wpływać na kondycję skóry każdego rodzaju, możesz ich używać, jeśli nastąpiło u Ciebie nasilenie objawów trądziku zwykłego, gdy cierpisz na zapalenia mieszków włosowych, masz problem z zatykaniem porów skórnych, aby rozjaśnić cerę i wyrównać jej koloryt. Możesz stosować kwas azelainowy nawet wtedy, gdy masz skórę wrażliwą, atopową lub naczynkową.

Jak wybrać kosmetyki z kwasem azelainowym?

W świetle aktualnego stanu wiedzy kwas azelainowy można stosować z innymi substancjami aktywnymi po to, aby wzajemnie wzmacniały i uzupełniały one swoje działanie na skórę. Można i warto stosować go razem z:

• nadtlenkiem benzoilu – działanie nadtlenku benzoilu na skórę jest bardzo podobne do działania kwasu azelainowego – zmniejsza produkcję sebum, delikatnie zmniejsza pory, działa przeciwzapalnie i bakteriobójczo. Równoczesne stosowanie tych dwóch składników może okazać się więc bardzo korzystne dla cery trądzikowej;
• kwasem salicylowym – połączenie kwasu azelainowego z kwasem salicylowym również może przynieść Twojej skórze dużo korzyści, bowiem składnik ten, podobnie jak kwas azelainowy, oczyszcza skórę z zaskórników i zwęża jej pory, ma ponadto działanie antybakteryjne i przeciwzapalne;
• niacynamidem – ma działanie antyoksydacyjne, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Podobnie jak kwas azelainowy, rozjaśnia przebarwienia skórne, ale poprzez innego rodzaju mechanizm więc działanie tych dwóch składników aktywnych uzupełnia się;
• kwasem hialuronowym – kwas hialuronowy odpowiada przede wszystkim za prawidłowe nawilżenie skóry i jest popularnym składnikiem kosmetyków do pielęgnacji skóry twarzy. Krem nawilżający z kwasem hialuronowym możesz bez obaw łączyć z kwasem azelainowym;
• kwasami AHA i BHA – wspierają leczenie przebarwień i problemów skórnych i stosowane są w różnego rodzaju kosmetykach. Warto jednak unikać ich łączenia z kwasem azelainowym w jednym kroku pielęgnacyjnymi i stosować kosmetyki z kwasem azelainowym rano, a kosmetyki z kwasami AHA i BHA – wieczorem;
• witaminą C – stosowana jest w kosmetykach mających pomóc zachować zdrowy wygląd skóry;
• hormonami – kwas azelainowy można łączyć zarówno z kuracjami hormonalnymi, jak i antybiotykami przeznaczonymi do stosowania wewnętrznego i zewnętrznego, nie wchodzi bowiem w reakcje z tymi preparatami.

O czym jeszcze należy wiedzieć?

W przypadku trądziku zwykłego pacjenci pierwsze efekty stosowania kwasu azelainowego zauważają już po około 4 tygodniach, pod warunkiem że stosują go regularnie. W przypadku przebarwień czas ten jest znacznie dłuższy i wynosi nawet 3 miesiące. Należy pamiętać, że wszelkiego rodzaju kosmetyki zawierające kwas azelainowy powinno się stosować zgodnie z instrukcjami podanymi przez producenta na opakowaniu, tylko wtedy można stwierdzić ich pozytywny wpływ na stan skóry. Pamiętaj, że kwasu azelainowego nie należy łączyć z:

• klaskoteronem – to miejscowy inhibitor receptorów androgenowych. Stosowany jest u pacjentów chorujących na trądzik różowaty. Nie powinno się go łączyć z preparatami z dodatkiem kwasu azelainowego, może bowiem powodować podrażnienia skóry, łuszczenie i zaczerwienienie,
• izotretynoiną – j/w.

Czy można stosować kwas azelainowy w ciąży? Tak, ale dopiero w II i III trymestrze.

Skutki uboczne stosowania kwasu azelainowego

Kwas azelainowy, podobnie jak każdy inny preparat czynny, może wywoływać działania niepożądane. W większości przypadków mają one niskie natężenie i mijają po odstawieniu preparatu. Należą do nich miejscowo odczuwalne suchość, pieczenie, wysypka i swędzenie skóry. Znacznie rzadziej notuje się rumień, łuszczenie, uczucie gorąca, ból, trądzik, nadwrażliwość skóry, kontaktowe zapalenie skóry lub pogłębienie objawów astmy.

Podsumowanie

Kwas azelainowy warto stosować nie tylko wtedy, gdy borykasz się z trądzikiem różowatym, ale też przebarwieniami skóry lub problemem zatkanych porów. Dobrze dopasowuje się do potrzeb naszej cery, jest więc powszechnie wykorzystywany w gabinetach kosmetycznych i dermatologicznych. 

Przebarwienia skórne to powszechny problem dermatologiczny, który dotyka wielu ludzi na różnym etapie życia. Stanowią one widoczne zaburzenia koloru skóry, które mogą mieć różne przyczyny i pochodzić z różnych źródeł. Nie tylko wpływają na estetykę, ale również mogą być związane z problemami zdrowotnymi. Wpływają na pewność siebie i samopoczucie jednostki, stąd też istnieje duże zainteresowanie znalezieniem skutecznych metod radzenia sobie z tym problemem. W tym artykule przyjrzymy się głównym przyczynom powstawania przebarwień skórnych oraz omówimy różnorodne sposoby, zarówno naturalne, jak i medyczne, aby skutecznie je zminimalizować i odzyskać zdrowy, jednolity koloryt skóry.

Czym się charakteryzują przebarwienia skóry?

Przebarwienia skórne to widoczne zmiany w kolorze skóry, które mogą mieć różne formy i odcienie. Charakteryzują się one zaburzeniem równowagi pigmentu skórnego, zwłaszcza melaniny – substancji odpowiedzialnej za nadawanie skórze jej naturalnego koloru. Przebarwienia mogą występować jako ciemniejsze lub jaśniejsze plamy na skórze i zazwyczaj różnią się od otaczającej tkanki. Istnieją różne rodzaje przebarwień skórnych, z których najczęściej spotykane to:

• Hiperpigmentacja – jest to nadmierna produkcja melaniny, prowadząca do ciemniejszych plam na skórze. Przykłady to piegi, plamy soczewicowate, melasma (tzw. „maska ciąży”) oraz przebarwienia potrądzikowe.
• Hipopigmentacja – przeciwność hiperpigmentacji, polega na utracie pigmentu, co prowadzi do jaśniejszych plam lub obszarów na skórze. Vitiligo to przykład choroby autoimmunologicznej, która powoduje hipopigmentację.
• Postaci bliznowców – po urazach, oparzeniach lub stanach zapalnych skóry, mogą pozostać przebarwione obszary, które są wynikiem procesów gojenia się skóry.
• Przebarwienia po słońcu – narażenie skóry na promieniowanie ultrafioletowe może prowadzić do powstawania plam barwnikowych, zwanych także plamami starczymi lub plamami soczewicowatymi.
• Przebarwienia hormonalne – wpływ hormonów, takich jak estrogen, może prowadzić do powstania przebarwień, takich jak melasma, które często występuje u kobiet w ciąży lub przyjmujących hormonalną terapię antykoncepcyjną.
• Przebarwienia pozapalne – różnego rodzaju stany zapalne skóry, takie jak trądzik lub łuszczyca, mogą pozostawić obszary o zmienionym kolorze skóry.

Jakie są przyczyny powstawania przebarwień na skórze?

Przyczyną powstawania przebarwień na skórze jest zazwyczaj zaburzenie równowagi pigmentacji skórnej. Nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, zmiany hormonalne (zwłaszcza w okresach ciąży lub związane z terapią hormonalną), starzenie się skóry, blizny po urazach czy stanach zapalnych, czynniki genetyczne oraz reakcje alergiczne mogą przyczyniać się do powstawania ciemniejszych lub jaśniejszych plam na skórze. Środki chemiczne, choroby skórne oraz nieodpowiednie stosowanie kosmetyków także mogą wpływać na występowanie przebarwień. Odpowiednia profilaktyka, ochrona przeciwsłoneczna, pielęgnacja skóry oraz odpowiednie metody leczenia są kluczowe w redukcji widoczności przebarwień skórnych.

Jak powstają przebarwienia?

Przebarwienia skórne powstają w wyniku nieprawidłowej produkcji lub rozmieszczenia melaniny, która jest naturalnym barwnikiem skóry. Melanina jest wytwarzana przez komórki zwane melanocytami i ma za zadanie chronić skórę przed szkodliwym promieniowaniem UV. Jednakże, różne czynniki mogą wpłynąć na proces produkcji melaniny, co prowadzi do powstawania nieestetycznych plam na skórze.

Jak wygląda leczenie przebarwień skórnych?

Nie ulega wątpliwości, że leczenie przebarwień zależy od ich rodzaju i przyczyn. Przebarwienia posłoneczne często wymagają stosowania kremów z filtrem przeciwsłonecznym (SPF), aby zapobiegać dalszemu nasileniu zmian. Co więcej, kremy wybielające zawierające składniki takie jak hydrochinon, kwas kojowy czy witamina C mogą pomóc w rozjaśnianiu przebarwień. Procedury laserowe, takie jak laser frakcyjny czy IPL (Intense Pulsed Light), także mogą być skuteczne w redukcji przebarwień.

Przebarwienia potrądzikowe mogą być leczone za pomocą kwasów, takich jak kwas salicylowy i glikolowy, które pomagają złuszczać naskórek i poprawiają strukturę skóry. Produkty zawierające retinoidy, takie jak tretynoina, również mogą pomóc w redukcji przebarwień oraz poprawie ogólnego wyglądu skóry.

Melasma, czyli przebarwienia hormonalne, mogą wymagać zastosowania kremów wybielających, zawierających składniki jak hydrochinon, kwas azelainowy lub kwas kojowy. Kremy z retinoidami również mogą pomóc w wyrównaniu pigmentacji skóry. Peelingi chemiczne to kolejna opcja, które pomagają w złuszczaniu naskórka i poprawie wyglądu skóry. Niezależnie od rodzaju przebarwień, warto pamiętać, że skonsultowanie się z dermatologiem przed rozpoczęciem terapii jest kluczowe. Specjalista oceni rodzaj przebarwień i dobierze odpowiednie metody leczenia.

Domowe sposoby na przebarwienia na skórze

Istnieje wiele domowych sposobów na przebarwienia skórne, jednak warto pamiętać, że nie wszystkie są skuteczne lub bezpieczne dla każdego rodzaju skóry. Przed zastosowaniem jakiejkolwiek metody warto skonsultować się z dermatologiem, aby uniknąć ewentualnych reakcji alergicznych lub podrażnień. Niektórzy uważają, że sok z cytryny i soda oczyszczona mogą pomóc w złuszczaniu i wybielaniu naskórka, jednakże trzeba pamiętać, że to substancje bardzo silne, które mogą jedynie pogorszyć stan skóry i bardzo ją podrażnić. Poniżej znajdują się produkty, które mogą pomóc w walce z przebarwieniami:

• Aloes – posiada właściwości kojące i nawilżające, co może pomóc w poprawie ogólnego stanu skóry. Może być stosowany jako naturalny balsam po opalaniu lub do nawilżania skóry. W niektórych przypadkach może wspomóc proces regeneracji skóry, ale nie jest to typowe leczenie przebarwień.
• Oliwa z oliwek – zawiera przeciwutleniacze i kwasy tłuszczowe, które mogą pomóc w nawilżeniu skóry i poprawie jej kondycji. Nie jest to jednak specyficzny środek przeciw przebarwieniom.
• Miód – ma właściwości antybakteryjne i nawilżające, które mogą pomóc w poprawie ogólnego zdrowia skóry. Choć może nie działać bezpośrednio na przebarwienia, może pomóc w utrzymaniu zdrowej skóry.

W jaki sposób zapobiegać powstawaniu przebarwień?

Zapobieganie powstawaniu przebarwień na skórze polega na regularnym stosowaniu kremów z filtrem przeciwsłonecznym, unikaniu nadmiernego opalania i solarium, stosowaniu produktów z antyoksydantami, delikatnych peelingów, unikaniu agresywnych substancji chemicznych, wybieraniu odpowiedniej pielęgnacji, unikaniu drażniących zabiegów kosmetycznych, utrzymywaniu zdrowej diety, nawilżaniu skóry oraz, w razie potrzeby, zastosowaniu specjalistycznych produktów pod nadzorem dermatologa.

Podsumowanie

Przebarwienia skórne to zmiany w kolorze skóry, które mogą być spowodowane przez wiele czynników, takich jak nadmierna ekspozycja na słońce, starzenie się, blizny, hormonalne zmiany czy pewne choroby skórne. Mogą występować jako plamy, plamki, piegi lub inne nieregularne obszary o innym odcieniu niż reszta skóry. Aby skutecznie zdiagnozować i zarządzać przebarwieniami skórnymi, zaleca się skonsultowanie się z dermatologiem.

Retinol występuje w składach wielu kosmetyków przeznaczonych do stosowania na twarz. Preparaty z retinolem uznawane są za jedne z najskuteczniejszych w walce z niedoskonałościami powstałymi wskutek zarówno zmian trądzikowych, jak i tych spowodowanych naturalnym starzeniem się skóry. Czym jest i jak działa retinol? Kiedy warto stosować retinol i jak wprowadzić kosmetyki z tym składnikiem do codziennej pielęgnacji skóry? W jakich sytuacjach używanie preparatów z retinolem jest niewskazane? Czytaj dalej i dowiedz się więcej o retinolu i zasadach jego stosowania!

Czym jest retinol?

Retinol należy do retinoidów i jest najaktywniejszą postacią pochodnej witaminy A. Według ekspertów witamina A może wykazywać ogromny wpływ na komórki skóry, pobudzając tkanki do regeneracji i ich prawidłowego funkcjonowania. Retinol może przeniknąć do głęboko położonych warstw cery, a co za tym idzie – składnik może dotrzeć bezpośrednio do źródła zmian skórnych i wywrzeć na niego wpływ.

Retinol – właściwości i jego wpływ na skórę

Kosmetyki z retinolem zwykle stosuje się w przypadku wystąpienia niedoskonałości skóry. Składnik może brać udział w syntezie hormonów, pobudzając powstawanie nowych naczynek krwionośnych w warstwie brodawkowatej skóry właściwej (a zatem w okolicach naskórka). Wielu ekspertów twierdzi, że retinol pobudza produkcję kolagenu, co może mieć wpływ na ujędrnienie skóry i zmniejszenie widoczności zmarszczek. Ponadto retinol uznawany jest za składnik, który stymuluje fibroblasty do produkcji ważnej dla skóry elastyny i może przyczynić się do pobudzania produkcji występującego naturalnie w organizmie kwasu hialuronowego.

Co więcej, retinol może regulować wydzielanie sebum, co może mieć wpływ na ograniczenie występowania zmian trądzikowych. Ponadto substancja może przyczynić się do ograniczenia widoczności przebarwień i pękających naczynek. Retinol uznawany jest także za składnik regulujący przedostawanie się do naskórka melaniny odpowiedzialnej za prawidłowy koloryt skóry. Warto podkreślić, że substancja może ułatwiać przepływ składników odżywczych w skórze, co ma pozytywny wpływ na kondycję skóry twarzy i jej wygląd.

Kiedy warto stosować retinol?

Preparaty z retinolem najczęściej wykorzystuje się do pielęgnacji cery trądzikowej i skłonnej do występowania zmian skórnych, a także w przypadku cery dojrzałej, gdy pojawiają się pierwsze oznaki starzenia się tkanek. Warto wiedzieć, że retinol może być stosowany także przy pielęgnacji cery naczynkowej, suchej lub wrażliwej, jednak w takiej sytuacji zaleca się wybieranie kosmetyków o niskim stężeniu substancji.

Retinol na twarz – jak wprowadzić retinol do codziennej pielęgnacji?

Retinol jest silnie działającą substancją, dlatego niezwykle ważne jest przestrzeganie zasad stosowania preparatu w codziennej pielęgnacji skóry. Wprowadzając kosmetyki z retinolem, należy pamiętać o tym, że w pierwszych tygodniach nie zaleca się stosowania preparatów codziennie, co mogłoby doprowadzić do powstawania podrażnień. Delikatna skóra twarzy powinna przyzwyczaić się do substancji i stworzyć swego rodzaju tolerancję na silne działanie retinolu.

W pierwszych dwóch tygodniach wprowadzania preparatu eksperci zalecają używanie retinolu raz w tygodniu lub co 3-4 dni podczas wieczornej pielęgnacji, zaś w trzecim tygodniu kosmetyki z retinolem można stosować co drugi dzień. Jeśli do tego czasu na skórze nie pojawią się niepokojące objawy takie jak zaczerwienienie, podrażnienia lub pieczenie, od czwartego tygodnia retinol można stosować codziennie.

Jednocześnie należy podkreślić, że każdorazowe wprowadzenie kosmetyków z retinolem warto skonsultować z dermatologiem, który określi stan cery i pomoże w dobraniu preparatów o odpowiednim stężeniu. Porady u specjalisty warto zasięgnąć także w przypadku wystąpienia podrażnień lub innych problemów skórnych.

Jak stosować retinol?

Kosmetyki z retinolem należy nakładać wieczorem na umytą i osuszoną cerę. Niezależnie od zastosowanego preparatu należy zadbać o to, aby substancja dobrze wchłonęła się w skórę twarzy. Dla polepszenia efektów warto dodatkowo nałożyć krem z kwasem hialuronowym lub z innym składnikiem o działaniu nawilżającym. Decydując się na wprowadzenie retinolu do codziennej pielęgnacji twarzy, należy pamiętać o dokładnym zmyciu preparatu podczas porannej toalety, a także o zabezpieczeniu cery kremem przeciwsłonecznym z filtrem SPF 30 lub SPF 50.

Efekty stosowania retinolu

Pierwsze efekty wprowadzenia retinolu można zauważyć już po kilku tygodniach. Najczęstszymi zmianami, jakie można dostrzec przy regularnym stosowaniu retinolu, są m.in. rozjaśnienie przebarwień i wyrównanie kolorytu cery, złuszczanie naskórka i wygładzanie skóry twarzy, regulacja pracy gruczołów łojowych, zmniejszenie skłonności do występowania wyprysków i zaskórników, a także zmniejszenie widoczności porów i nieestetycznych zmian skórnych.

Od jakiego wieku można stosować retinol?

Kuracji retinolem nie zaleca się u osób poniżej 25 roku życia ze względu na ryzyko uszkodzenia delikatnych tkanek skóry. Po 25 roku życia stopniowo obniża się ilość kolagenu w skórze, skutkując utratą jej jędrności i pojawieniem się pierwszych oznak starzenia się tkanek. Najczęściej po kosmetyki z retinolem sięgają osoby, które dostrzegły wystąpienie pierwszych zmarszczek, a ich cera straciła swój naturalny blask.

Czy retinol można łączyć z innymi kosmetykami?

Kosmetyki z retinolem mogą być łączone z innymi składnikami aktywnymi, co zwiększa szanse na osiągnięcie zadowalających efektów pielęgnacji. Substancjami tworzącymi dobre połączenie z retinolem są m.in. kwas hialuronowy, alantoina, ceramidy oraz peptydy.

Jednocześnie należy pamiętać, że nie zaleca się łączenia preparatów z retinolem z innymi kosmetykami zawierającymi tenże składnik, gdyż mogłoby to doprowadzić do powstawania podrażnień, a w zaawansowanych przypadkach nawet do naruszenia bariery hydrolipidowej skóry. Warto podkreślić, że w przypadku doustnego stosowania retinoidów należy skonsultować z lekarzem chęć włączenia kuracji kosmetykami z retinolem. Podobnie wygląda kwestia łączenia retinolu z kwasami – choć w niektórych przypadkach zalecane jest stosowanie obu składników podczas pielęgnacji, nie należy robić tego „na własną rękę” a po uprzedniej konsultacji z dermatologiem.

Przeciwwskazania do stosowania retinolu

Choć retinol może wykazywać pozytywne działanie, istnieją sytuacje, kiedy stosowanie substancji jest niewskazane lub całkowicie zabronione. Przeciwwskazaniami do miejscowego stosowania retinolu są:

• Ciąża i karmienie piersią – Retinol może wykazywać działanie teratogenne, stając się poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia dziecka.
• Długotrwała ekspozycja na słońce – Niezabezpieczenie skóry przed działaniem promieniowania słonecznego może prowadzić do powstania lub nasilenia przebarwień.
• Podrażnienia skóry – Stosowanie retinolu na podrażnioną cerę może doprowadzić do nasilenia objawów.
• Prowadzenie kuracji złuszczającej przy użyciu innych środków.
• Doustne stosowanie retinoidów.

Podsumowanie

Dobroczynne właściwości retinolu znane są od wielu lat, stąd też producenci kosmetyków decydują się na tworzenie produktów zawierających tę substancję. Wśród najpopularniejszych preparatów znajdują się m.in. sera i kremy przeznaczone do codziennego lub doraźnego stosowania. Chcąc wprowadzić retinol do pielęgnacji skóry twarzy, warto wcześniej określić potrzeby cery i skonsultować swoje zamiary ze specjalistą. Niezależnie od stopnia zaawansowania zmian skórnych, kurację retinolem warto rozpoczynać od produktów z najniższym stężeniem substancji, stopniowo wprowadzając mocniejsze kosmetyki.

Składniki aktywne występują w wielu kosmetykach przeznaczonych do codziennego stosowania. Niewiele osób jednak zdaje sobie sprawę z tego, że jednoczesne stosowanie kilku kosmetyków z różnymi składnikami aktywnymi może wykluczać ich działanie, a nawet prowadzić do podrażnień i problemów skórnych. Czym z medycznego punktu widzenia są składniki aktywne, jakie wyróżniamy ich rodzaje i jakimi zasadami należy kierować się przy ich łączeniu? Jakich połączeń unikać, aby działanie składników było skuteczne? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o zasadach stosowania kosmetyków z aktywnymi substancjami w składzie!

Czym są składniki aktywne w kosmetykach?

Składniki aktywne, nazywane także substancjami czynnymi to główne substancje, odpowiedzialne za konkretne działanie kosmetyku. To jaki wpływ będzie miał preparat na skórę, zależy od ilości i stężenia składników aktywnych w składzie produktu. Poza składnikami aktywnymi, w kosmetykach znajdują się także tzw. substancje bazowe, umożliwiające uzyskanie wymaganej formuły preparatu (np. kremu lub żelu), składniki konsystencjotwórcze, konserwanty odpowiedzialne za brak rozwoju mikroorganizmów w kosmetyku oraz substancje zapachowe i pomocnicze.

Rodzaje składników aktywnych

Stosowane przy produkcji kosmetyków składniki aktywne mogą wykazywać się różnorodnym działaniem. Zastosowanie konkretnych substancji w składzie preparatu uzależnione jest od efektu, jaki ma on wywoływać. Producenci przy tworzeniu kosmetyków najczęściej wykorzystują różnego rodzaju kwasy (AHA, BHA, PHA, kwas hialuronowy i wiele innych), a także substancje takie jak ceramidy, peptydy, retinol, wąkrotę azjatycką, czy niacynamid. Jakie działanie mogą wykazywać wymienione składniki aktywne?

Właściwości najpopularniejszych składników aktywnych

#1 Kwasy AHA, BHA i PHA

Do kwasów AHA zaliczamy m.in.: kwas mlekowy, kwas glikolowy, kwas migdałowy, a także kwasy owocowe (jabłkowy, cytrynowy czy winowy). Składniki te mogą wpływać na poprawę wyglądu skóry poprzez branie udziału w procesach rogowacenia i wymiany znajdujących się w skórze komórek. Ponadto kwasy AHA mogą przyczyniać się do złuszczania naskórka, co z kolei ułatwia oczyszczanie twarzy i może wykazywać działanie przeciwbakteryjne.

Zawartość w kosmetykach kwasu mlekowego może przyczyniać się do ograniczenia występowania zaskórników i stanów zapalnych. Ponadto składnik może nawilżać skórę twarzy i poprawiać jej kondycję. Kwas glikolowy z kolei może regulować wydzielanie sebum i usuwać z cery martwe komórki, sprawiając, że staje się ona miękka w dotyku. Kwasy migdałowy i owocowe poza możliwym działaniem złuszczającym, mogą poprawiać koloryt skóry i wpływać pozytywnie na występujące pod skórą zmiany i zapalenia.

Stosowanym w kosmetykach kwasem BHA jest kwas salicylowy. Pozyskuje się go z korzenia wierzby białej, a jego dobroczynne działanie na skórę zauważono już wiele lat temu. Kwas salicylowy, podobnie jak kwasy z grupy AHA, może wykazywać działanie złuszczające, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i przeciwgrzybicze. Z tego też powodu producenci preparatów często decydują się na połączenie w składzie kwasów z obu grup.

Do kwasów PHA zaliczamy m.in.: glukonolakton, glukoheptanolakton oraz kwas laktobionowy. Każdy z wymienionych składników może wykazywać właściwości przeciwzapalne i nawilżające, a kosmetyki z wyższym stężeniem substancji mogą zmniejszać przebarwienia posłoneczne i potrądzikowe. Ponadto kwasy z grupy PHA mogą wspomagać syntezę kolagenu odpowiedzialnego za zdrowy wygląd skóry, a także mogą wygładzać i nawilżać cerę.

#2 Kwas hialuronowy

Kwas hialuronowy (w skrócie HA) to kolejny często spotykany w kosmetykach składnik aktywny. Zadaniem substancji jest tworzenie trwałych połączeń włókien kolagenowych, odpowiedzialnych za jędrność skóry twarzy. Ponadto kwas hialuronowy może działać łagodząco na podrażnienia i stany zapalne, a także nawilżać skórę, dzięki czemu staje się ona gładka i miła w dotyku.

#3 Kwas askorbinowy – witamina C

Stosowana w kosmetykach witamina C może wykazywać działanie spowalniające procesy starzenia się skóry wywołane dymem papierosowym lub promieniowaniem UV. Ponadto kwas askorbinowy może rozjaśniać pojawiające się na cerze przebarwienia, a także działać przeciwzapalnie i regenerująco.

#4 Kwas azelainowy

Kwas azelainowy wytwarzany jest naturalnie przez składniki flory skórnej, a w kosmetyce pozyskuje się go z ziaren zbóż. Według ekspertów substancja ta łagodzi stany zapalne i może ograniczać rozprzestrzenianie się na skórze bakterii. Ponadto kwas może rozjaśniać przebarwienia, złuszczać naskórek i zapobiegać zatykaniu ujść gruczołów łojowych.

#5 Ceramidy

Ceramidy to substancje tłuszczowe, które można ujrzeć w składach kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji cery suchej i dojrzałej. Ich zadaniem jest wspieranie naturalnych funkcji ochronnych skóry i poprawa poziomu nawilżenia. Preparaty z ceramidami mogą regenerować naskórek, poprawiać jędrność cery i wpływać pozytywnie na jej koloryt, jednocześnie zapobiegając utracie wody i szybszemu pojawianiu się zmarszczek.

#6 Peptydy

Peptydy to składniki aktywne, które mogą wykazywać działanie wspierające przenikanie innych składników do głębszych warstw skóry twarzy. Ponadto substancje te mogą przyczyniać się do poprawy jędrności i elastyczności skóry dzięki pobudzaniu syntezy kolagenu i elastyny. Warto dodać, że peptydy mogą wykazać działanie rozluźniające mięśnie odpowiedzialne za powstawanie zmarszczek mimicznych, dzięki czemu mogą one stać się mniej widoczne.

#7 Retinol

Retinol to forma witaminy A, która może przyspieszać produkcję włókien kolagenowych, co z kolei może przyczynić się do zmniejszenia widoczności zmarszczek i zmian skórnych. Ponadto retinol może zmniejszać przebarwienia i przyczyniać się do szybszego złuszczania martwego naskórka.

#8 Wąkrota azjatycka

Pod pojęciem wąkroty azjatyckiej kryje się substancja, zawierająca w sobie połączenie kilku składników aktywnych. Według ekspertów wąkrota może wykazywać działanie zapobiegające uszkodzeniom tkanek i przyspieszające syntezę kolagenu i elastyny. Ponadto substancja może przyczynić się do opóźnienia powstawania zmarszczek oraz nawilżać i regenerować tkanki skóry.

#9 Niacynamid

Niacynamid (znany także jako niacyna lub witamina PP) to pochodna witaminy B3 o szerokim zastosowaniu w kosmetologii. Substancja może normalizować pracę gruczołów łojowych, tym samym redukując wydzielanie sebum. Ponadto składnik ten może działać przeciwzapalnie, łagodząco i nawilżająco, tym samym przywracając cerze naturalny koloryt i zdrowy wygląd.

Zasady łączenia składników aktywnych

Na rynku kosmetycznym można znaleźć mnóstwo preparatów zawierających w swoich składach substancje aktywne. Niewiele osób jednak decyduje się na przeczytanie składów kosmetyków przed ich zakupem, przez co często na pielęgnacyjnej półce lądują produkty z wykluczającymi się wzajemnie lub powodującymi podrażnienia skóry substancjami.

Znajomość zasad łączenia składników aktywnych może przyczynić się do zwiększenia efektywności codziennej pielęgnacji twarzy, jednocześnie ograniczając ryzyko wystąpienia zaczerwienienia i stanów zapalnych. Poniżej przeczytasz najważniejsze zasady, którymi należy kierować się przy regularnym używaniu kosmetyków o silnym działaniu.

Jak łączyć kwasy AHA i BHA?

Kwasy AHA i BHA, ze względu na możliwe działanie złuszczające naskórek, doskonale komponują się ze składnikami o działaniu nawilżającym, takimi jak kwas hialuronowy, czy ceramidy. Do połączeń, których nie należy stosować, zaliczamy:

• Kwasy AHA/BHA + niacynamid – Połączenie składników neutralizuje ich działanie, jednocześnie tworząc kwas nikotynowy o działaniu podrażniającym skórę twarzy.
• Kwasy AHA/BHA + kwas askorbinowy – Połączenie m.in. kwasu glikolowego z witaminą C może wywołać poważne podrażnienia skóry.
• Kwasy AHA/BHA + peptydy – Ze względu na zbyt niski poziom pH, peptydy tracą swoje właściwości po połączeniu z kwasami.
• Kwas glikolowy + retinol – Kwasy AHA i retinol wykazują podobne działanie, dlatego jednoczesne stosowanie obu substancji może przyczynić się do powstawania podrażnień i zaburzeń funkcji ochronnych naskórka.
• Kwas glikolowy + kwas salicylowy – Połączenie silnych kwasów z grup AHA i BHA może wywołać podrażnienia i zbyt mocną reakcję cery na zastosowanie składników. Podobna zasada dotyczy kwasu lipohydroksylowego (pochodnej kwasu salicylowego o łagodniejszym działaniu).

Z czym nie łączyć kwasu hialuronowego?

Nie ma szczególnych przeciwwskazań dotyczących łączenia składników aktywnych z kwasem hialuronowym. Jedną z ważnych zasad jest pamiętanie o aplikowaniu kwasu przed użyciem olejów naturalnych, gdyż tworząca się po ich zastosowaniu warstwa ochronna mogłaby zapobiec przenikaniu kwasu do tkanek skóry.

Kwas hialuronowy warto łączyć ze składnikami takimi jak witamina C i niacynamid, tworząc nawilżający duet. Ponadto HA można łączyć z retinolem i kwasem salicylowym jako ukojenie po silnie złuszczającej kuracji.

Ceramidy i peptydy – z czym nie łączyć?

Ceramidy nie wchodzą w niepożądane lub niebezpieczne działanie z innymi składnikami aktywnymi i tworzą doskonałe połączenie z kwasami AHA, BHA, retinolem, kwasem hialuronowym, witaminą C oraz niacynamidem. Należy jednak pamiętać, że pod wpływem detergentów, rozpuszczalników i środków myjących, ceramidy ulegają naturalnemu rozpadowi.

W przypadku peptydów nie należy łączyć ich z kwasami AHA i BHA, a także z kosmetykami zawierającymi witaminę C ze względu na utratę właściwości w zbyt kwaśnym środowisku. Aby wzmocnić działanie peptydów, zaleca się stosowanie przy pielęgnacji preparatów zawierających kwas hialuronowy, ceramidy i retinol.

Czy można łączyć retinol z witaminą C?

Nie zaleca się łączenia retinolu i kwasu askorbinowego ze względu na wykluczające się działanie obu substancji. Retinol może wykazywać działanie oksydacyjne, zaś witamina C antyoksydacyjne, dlatego chcąc stosować w codziennej pielęgnacji oba składniki aktywne, należy zadbać, aby jeden z nich znalazł się przy pielęgnacji porannej, a drugi przy wieczornej.

Jakie kwasy można łączyć?

Do bezpiecznych połączeń kwasów zaliczamy przede wszystkim duet stworzony z kwasu hialuronowego i kwasu z grupy AHA, BHA i PHA. Składniki te uzupełniają się nawzajem, dzięki czemu mogą wykazywać efektywne działanie złuszczająco-nawilżające.

Podsumowanie

Składniki aktywne to substancje o silnym działaniu, mające wpływ na efektywność codziennego stosowania kosmetyków. Decydując się na wprowadzenie do pielęgnacji preparatów z czynnikami aktywnymi w składzie, warto skonsultować swój wybór z dermatologiem, który określi wpływ substancji na kondycję skóry. Ponadto warto samodzielnie przeanalizować skład kosmetyków i określić na podstawie powyższych informacji, czy połączenie ich z dotychczas używanymi preparatami będzie skuteczne i bezpieczne.

Świeży i promienny wygląd twarzy to marzenie wielu kobiet. Niestety częstym problemem, który utrudnia osiągnięcie tego celu, są sińce pod oczami. Te ciemne i nieestetyczne obszary skóry wokół oczu sprawiają, że twarz wygląda na niezdrową i zmęczoną, co dla niektórych osób może być przyczyną dyskomfortu. Na szczęście istnieją sposoby pomagające zniwelować intensywność cieni pod oczami.

Jakie są przyczyny powstawania cieni pod oczami? O czym mogą świadczyć sińce wokół oczu? Co robić, aby się ich pozbyć? Jeśli chcesz poznać odpowiedzi na wszystkie te pytania, koniecznie przeczytaj nasz artykuł!

Przyczyny cieni pod oczami

Skóra wokół oczu różni się od skóry na pozostałych częściach ciała – jest znacznie cieńsza, bardziej wrażliwa i wyjątkowo delikatna. Ponadto posiada dużo mniej gruczołów łojowych, które odpowiadają za odżywienie i nawodnienie. Wszystko to sprawia, że okolica oczu jest tak podatna na zmiany takie jak sińce, przebarwienia czy obrzęki.

Aby rozpocząć skuteczną walkę z cieniami pod oczami, należy dokonać dokładnej analizy i określić ich przyczynę. Dopiero wtedy możliwe będzie wdrożenie odpowiednich działań, które pomogą zlikwidować worki i cienie pod oczami. Przyczyn cieni wokół oczu jest wiele, ponadto są one bardzo zróżnicowane. Wśród najczęstszych powodów wymienić należy:

• uwarunkowania genetyczne – niektóre osoby już od młodych lat mają wyjątkowo cienką i delikatną skórę wokół oczu, która powoduje, że naczynia krwionośne są bardziej widoczne.
• palenie papierosów, nadmiar alkoholu, niezdrowa dieta – używki oraz brak odpowiednich składników odżywczych sprawia, że skóra wokół oczu staje się matowa i szara.
• stres, nadmiar obowiązków, nieprzespane noce – nieprawidłowy tryb życia i przemęczenie powodują słabsze odżywienie i dotlenienie skóry oraz zastój limfy, co objawia się sińcami w wewnętrznych kącikach oczu.
• anemia – niedobory pokarmowe, brak niezbędnych składników czy surowe diety odchudzające przyczyniają się pogorszenia stanu skóry pod oczami.
• zwiększona produkcja melaniny – nagromadzenie tego naturalnego barwnika w skórze pod oczami powoduje powstanie przebarwień. Mogą one występować również podczas ciąży, w trakcie stosowania leków hormonalnych lub przy nadmiernej ekspozycji na słońce.
• procesy starzenia – skóra z wiekiem staje się bardziej wiotka i cieńsza, przez co naczynka krwionośne w skórze wokół oczu stają się bardziej widoczne.
• reakcje alergiczne – cienie pod oczami oraz podpuchnięte oczy często pojawiają się u alergików w okresie silnego pylenia. Mogą także być spowodowane przez uczulający składnik kosmetyków lub atopowe zapalenie skóry.

Rodzaje cieni pod oczami

W zależności od przyczyny możemy wyróżnić kilka najpopularniejszych rodzajów cieni wokół oczu:

• naczyniowe – najbardziej powszechne, pojawiają się na skutek prześwitywania naczyń krwionośnych przez cienką skórę.
• barwnikowe – to ciemne cienie, które powstają przy nadmiernym nagromadzeniu się melaniny pod oczami.
• zanikowe – skóra twarzy z czasem traci swoją elastyczność i objętość, powodując zanikowe zmiany w obrębie twarzy, które z kolei powodują inne układanie się światłocienia w okolicy oczu.

Sposoby na cienie pod oczami

Osoby chcące zniwelować widoczność cieni pod oczami mogą skorzystać z wielu różnorodnych rozwiązań, od sprawdzonych kosmetyków, przez domowe sposoby, po zabiegi medycyny estetycznej.

Zdrowy styl życia

Zdrowa dieta, odpowiednia ilość snu i unikanie używek to kluczowe elementy zachowania dobrej kondycji nie tylko skóry, ale i całego organizmu. Ważne jest odpowiednie nawodnienie oraz dieta bogata w warzywa i owoce, które zapewnią skórze odpowiednią ilość witamin, minerałów i składników odżywczych. Szczególnie wskazane są zielone warzywa takie jak jarmuż, sałata czy szpinak, które są bogate w przeciwutleniacze oraz chronią organizm przed wchłanianiem toksyn. Istotne jest również to, aby na co dzień ograniczyć ilość spożywanej soli, cukru, kofeiny oraz fast foodów.

Odpowiednia pielęgnacja

Delikatna skóra pod oczami wymaga szczególnej dbałości, warto więc zadbać o jej odpowiednią pielęgnację. Idealnym rozwiązaniem są kremy mające właściwości rozświetlające i rozjaśniające, które sprawią, że cienie i drobne zmarszczki będą mniej widoczne. Dobry krem pod oczy powinien zawierać także składniki nawilżające i wzmacniające. Bright Eye Cream rozświetlający krem pod oczy rozjaśnia okolicę oczu i sprawia, że staje się bardziej promienna, jednocześnie odżywiając ją i nawilżając. Praktycznym rozwiązaniem na obrzęk i sińce w okolicach oczu są także kremy z chłodzącym aplikatorem, który świetnie nadaje się do masażu.

Aby wybrać odpowiednie kosmetyki do tak delikatnej skóry, warto sprawdzić ich skład. Dobrze, aby znalazły się w nim takie składniki jak kwas hialuronowy, ceramidy, kofeina, wyciąg z miłorzębu japońskiego i świetlika, masło shea, koenzym Q10 oraz witaminy A, C, E i K.

Płatki pod oczy to kolejny produkt na sińce pod oczami. Wiele z nich może być stosowane na noc. Płatki te nasączone są aktywnymi składnikami, dzięki czemu rano, po ich zdjęciu, można cieszyć się jędrną i odżywioną skórą pod oczami.

Unikanie nadmiernej ekspozycji na promienie słoneczne

Nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV nie wpływa korzystnie na skórę – przyczynia się do powstawania przebarwień, zaburza mikrokrążenie, osłabia naczynia krwionośne oraz przyspiesza rozpad włókien kolagenowych. Dlatego osoby borykające się z sińcami pod oczami powinny unikać zbyt częstego i długiego przebywania na słońcu, a latem koniecznie powinny nosić okulary przeciwsłoneczne i stosować kremy z filtrem.

Odpowiedni makijaż

Kluczowym elementem makijażu będzie tutaj korektor kryjący o odpowiednio dobranym kolorze. Warto zwrócić uwagę, by jego odcień nie był zbyt ciemny i nie odróżniał się od koloru reszty twarzy, w przeciwnym razie podkreśli on jeszcze bardziej podkrążone oczy. Kosmetyk należy delikatnie wklepać nie tylko w skórę pod oczami, ale również w wewnętrzne kąciki oczu.

Zimne okłady

Jednym z domowych sposobów na sińce są zimne okłady. Można także skorzystać z żelowych maseczek dostępnych w drogeriach. Te schłodzone produkty obkurczają naczynia krwionośne znajdujące się pod skórą wokół oczu, dzięki czemu cienie stają się mniej widoczne.

Masaż

Oprócz samych kosmetyków istotne znaczenie ma również sposób ich aplikacji. Nakładając krem, należy wykonać delikatny masaż skóry wokół oczu. Najpierw opuszkami palców delikatnie gładzimy górną powiekę od kącików w stronę uszu, a następnie przechodzimy do gładzenia dolnej powieki w przeciwnym kierunku. Aplikowanie kremu w taki sposób działa dobrze również na podpuchnięte oczy i worki pod oczami. Delikatnie i regularnie wykonywany masaż skóry okolic oka poprawia jej kondycję i wygląd.

Drenaż limfatyczny

To zabieg, którego celem jest pobudzenie przepływu limfy – jej zastój objawia się workami i sińcami pod oczami. Drenaż wykonywany regularnie, może przynieść długotrwałe efekty. Prawidłowe wykonanie drenażu wymaga odpowiedniej wiedzy i doświadczenia, dlatego najlepiej udać się w tym celu do specjalisty.

Zabiegi medycyny estetycznej

Wiele osób chcących pozbyć się cieni pod oczami korzysta ze specjalistycznych zabiegów. Jedną z popularnych propozycji jest zabieg z użyciem lasera frakcyjnego, który ma na celu pobudzenie produkcji kolagenu odpowiedzialnego za gęstość skóry. Inną metodą jest wykorzystanie właściwości światła pulsującego, wspierającego procesy regeneracyjne skóry oraz tworzenie kolagenu. Do popularnych rozwiązań należą także zabiegi z kwasem hialuronowym oraz mezoterapia.

Czy cienie pod oczami mogą być objawem choroby?

Cienie pod oczami występują najczęściej po nieprzespanej nocy lub stresującym czy ciężkim dniu. Jeśli jednak pojawiają się nagle, pomimo odpowiedniej pielęgnacji i prowadzenia zdrowego stylu życia, nie należy ich lekceważyć. Warto zasięgnąć wtedy porady lekarza i wykonać podstawowe badania, ponieważ może to być objaw poważniejszej choroby.

Pojawienie się cieni pod oczami, może świadczyć o schorzeniach, takich jak:

• niedoczynność tarczycy,
• schorzenia wątroby i nerek,
• anemia i niedobór żelaza,
• nadciśnienie tętnicze,
• zapalenie skórno mięśniowe,
• alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa (tzw. cienie alergiczne),
• pasożyty (zwłaszcza owsiki),
• cukrzyca,
• alergie.

Wskazówką pomocną w poznaniu przyczyny sińców pod oczami może być ich barwa. Cienie pod oczami o fioletowej barwie często wynikają z niezdrowego stylu życia (papierosy, alkohol, stres, zmęczenie), zaburzeń układu krążenia lub chorób tarczycy, nerek, trzustki czy wątroby. Brązowe cienie pod oczami mogą wynikać ze słabego nawodnienia organizmu i niezdrowej diety, a także być objawem atopowego zapalenia skóry. Z kolei żółte cienie mogą pojawiać się u osób, które przebywają w mocno zanieczyszczonym środowisku.

Oprócz skóry wokół oczu warto obserwować także wygląd samej gałki ocznej. Przekrwienie spojówek, któremu towarzyszy obrzęk powiek może oznaczać, że mamy problem z alergicznym zapaleniem spojówek. Z kolei zaczerwienione gałki oczne i fioletowe zasinienie może być efektem zbyt długiego czasu spędzonego przed ekranem monitora.

Cienie pod oczami – podsumowanie

Okolice oczu to wyjątkowo delikatna strefa twarzy, dlatego o skórę pod oczami należy zadbać w odpowiedni sposób. Sińce wokół oczu mogą mieć różne przyczyny – mogą być uwarunkowane genetycznie, być efektem niewyspania, oznaką upływającego czasu lub objawem schorzenia. Dlatego, aby móc skutecznie zniwelować sińce pod oczami, ważne jest poznanie ich dokładnej przyczyny. Zawsze jednak warto zadbać o właściwą pielęgnację skóry pod oczami, używając dedykowanych kosmetyków.

Jednym z najbardziej wymagających typów cery jest cera naczynkowa. Jest wyjątkowo delikatna i łatwo ulega podrażnieniom, praktycznie natychmiast reaguje na popełnione w pielęgnacji błędy. I chociaż lekki dziewczęcy rumieniec jest naprawdę uroczy, to jednak nagłe i długotrwałe pąsowienie twarzy bywa powodem dyskomfortu. Co charakteryzuje cerę naczynkową i jakie są jej potrzeby? Na czym się skupić w pielęgnacji cery naczynkowej, jakich kosmetyków używać, a jakich unikać?

Cera naczynkowa – charakterystyka

Cera naczyniowa charakteryzuje się tendencją do zaczerwienienia – płytko położone naczynia krwionośne pod wpływem różnych czynników zewnętrznych rozszerzają się i stają się widoczne pod postacią rumienia zdobiącego nie tylko policzki, ale też nos, brodę i czoło. Skóra naczynkowa jest cienka i bardzo delikatna, więc nawet drobne naczynia krwionośne są pod nią doskonale widoczne.

Osoby z cerą naczynkową mają zwykle bardzo jasną karnację i blond lub rude włosy. Jest to cecha uwarunkowana czynnikami genetycznymi – podobnie jak to, że u niektórych osób naczynia krwionośne łatwo się rozszerzają, trudniej natomiast obkurczają. Rumień w cerze naczynkowej to więc nic innego jak prześwitujące przez skórę ścianki naczyń krwionośnych.

Jakie czynniki zewnętrzne i wewnętrzne mogą spowodować zaczerwienienie skóry? Nadmierny wysiłek fizyczny, silne emocje, ostre przyprawy, niekorzystne warunki atmosferyczne (wiatr, wysokie i niskie temperatury), zaburzenia hormonalne, gorące kąpiele czy niewłaściwa pielęgnacja. Poza zaczerwienieniem pojawia się czasem uczucie pieczenia. Warto wiedzieć, że problem cery naczynkowej częściej dotyczy kobiet dojrzałych niż młodych – zwalnia proces produkcji kolagenu, który zapewnia m.in. elastyczność naczyń krwionośnych.

Potrzeby cery naczynkowej

Wiemy już jak wygląda cera naczynkowa i po jakich cechach ją rozpoznać. Wiemy również, że jej przyczyną są płytko położone i nie dość elastyczne naczynka krwionośne. Jak łatwo się domyślić, najważniejszym wyzwaniem w codziennej pielęgnacji cery naczyniowej będzie więc wzmocnienie naczyń krwionośnych i unikanie czynników zewnętrznych, które mogą pogorszyć kondycję skóry wrażliwej. Kolejnym celem będzie ochrona skóry przed szkodliwym działaniem wolnych rodników, które przyspieszają procesy starzenia się skóry oraz stosowanie kremów, których składniki aktywne łagodzą podrażnienia.

Jak dbać o cerę naczynkową na co dzień?

Systematyczna pielęgnacja cery naczynkowej jest szczególnie ważna. Prawidłowo praktykowana, pozwala cieszyć się elastycznymi naczyniami krwionośnymi i zmniejszyć widoczność pajączków, łagodzi podrażnienia i trądzik różowaty, który czasem pojawia się w związku z cerą naczynkową. Jak więc postępować na co dzień z wyjątkowo wrażliwą skórą naczyniową?

Jak wybrać kosmetyki do cery naczynkowej?

Jeśli masz cerę naczynkową, musisz stosować kosmetyki łagodnie działające, niepieniące się (w przypadku kosmetyków do mycia twarzy) i niezawierające w składzie takich substancji zapachowych jak mentol, olejek eukaliptusowy, alkohol, mięta pieprzowa – powodują one podrażnienia i rozszerzają naczynka krwionośne. Pogłębiają więc problem zaczerwienienia.

Osoby z cerą naczynkową powinny więc wybierać kosmetyki, których składniki aktywne wspierają niestabilne naczynka krwionośne. Stosować więc warto:

• kosmetyki zawierające witaminę C – o witaminie tej uważa się, że wzmacnia i uszczelnia naczynia krwionośne oraz że obkurcza rozszerzone naczynka;
• witaminę K – odpowiada za krzepliwość krwi i działa przeciwkrwotocznie. Dzięki czemu redukuje zaczerwienienia i poprawia koloryt cery naczynkowej;
• pantenol – działa przeciwzapalnie i kojąco;
• glicerynę – jest odpowiednim składnikiem dla skóry naczynkowej ze względu na działanie nawilżające;
• oleje roślinne takie jak olej z kasztanowca, orzechów makadamia czy awokado.

Pielęgnacja cery naczynkowej może obejmować natomiast naturalne maseczki, na przykład z arniki górskiej, o której uważa się, że wzmacnia naczynia krwionośne i korzenia lukrecji poprawiającego koloryt skóry wrażliwej. Na popękane naczynka sprawdzić się może również kwas hialuronowy.

Warto też wiedzieć, czego w przypadku cery naczynkowej nie robić, aby ich elastyczność z czasem się nie obniżała. Oczyszczanie cery naczynkowej powinno być bardzo delikatne – nie wolno stosować gąbek ani szczoteczek do twarzy. Stosowanie peelingów mechanicznych także może uszkadzać ściany naczyń krwionośnych i pogłębić problem pękających naczynek – są one więc w przypadku cery wrażliwej wręcz zakazane.

Pielęgnacja cery naczynkowej a dieta

Dobrze dobrane kosmetyki to jedno, ale osoby mające cerę naczynkową powinny zwracać szczególną uwagę również na swoją dietę. Powinna być ona bogata w cynk, który ma działanie wzmacniające ściany naczyń krwionośnych i reguluje ich kurczliwość, w selen, miedź, krzem oraz z witaminy C, A i K.

Dieta powinna być lekkostrawna i dobrze zbilansowana. Warto wyeliminować z niej natomiast ostre przyprawy – pieprz, chili, kurkumę, czosnek, imbir i inne – oraz alkohol, mocną kawę i herbatę, a także napoje energetyzujące. Najczęstsze błędy w pielęgnacji cery naczynkowej wymagającej szczególnej pielęgnacji to właśnie pomijanie wpływu trybu życia i sposobu odżywiania na stan cery.

Cera naczynkowa latem

Pękające naczynka mogą pojawić się wskutek przesuszenia skóry wywołanego nadmierną ekspozycją na promieniowanie słoneczne. Latem dbaj szczególnie o regularne i delikatne oczyszczanie skóry i koniecznie stosuj kremy z wysokim filtrem SPF. Unikaj też kąpieli słonecznych. Jedz dużo świeżych owoców i warzyw bogatych w składniki wzmacniające naczynka. Pij dużo wody mineralnej lub domowej lemoniady, aby Twoja skóra była dobrze nawodniona, sprężysta i elastyczna.

Jakkolwiek trudne może się to wydawać – staraj się unikać przebywania w mocno klimatyzowanych pomieszczeniach. Zimny nadmuch bardzo szybko przesusza skórę. Jeśli jednak nie dasz rady uniknąć klimatyzacji, zadbaj o właściwe nawilżenie powietrza w pomieszczeniu. Planując kąpiel w basenie, wybierz taki, w którym woda nie jest mocno chlorowana.

Cera naczynkowa zimą

Zimą natomiast należy koniecznie chronić cerę naczynkową przed wpływem niskich temperatur, mroźnym wiatrem i suchym powietrzem. Stosuj dobrej jakości kremy ochronne zawsze, gdy wychodzisz na zewnątrz. Unikaj gorących kąpieli, posiłków i napojów. Cerze naczynkowej nie służy również opalanie w solarium. Także zimą nie zapomnij o prawidłowym nawodnieniu.

Podsumowanie

Cera naczynkowa wymaga szczególnej pielęgnacji – to fakt. Ale nawet jeśli stosujesz najlepsze i najłagodniejsze kosmetyki, to nie naprawisz jej niedoskonałości, zapominając równocześnie o diecie i zrównoważonym stylu życia. Postępowanie w przypadku cery naczyniowej musi być więc kompleksowe.

Lato jest w pełnym rozkwicie, robi się coraz cieplej, a my coraz chętniej wystawiamy nasze ciała na promienie słoneczne – i choć warto to robić choćby ze względu na naturalne uzupełnienie poziomu witaminy D3 w naszych organizmach, to jednak warto robić to rozsądnie. Promieniowanie słoneczne ma bowiem zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ na skórę. Dowiedz się jaki krem z filtrem do twarzy wybrać i jak go stosować, aby cieszyć się bezpiecznymi kąpielami słonecznymi.

Promieniowanie słoneczne – dlaczego warto chronić przed nim skórę?

Przed promieniowaniem słonecznym warto i należy chronić nie tylko skórę twarzy, ale również ciała – niezależnie od wieku czy płci. To, że nadmierna ekspozycja skóry na promienie słoneczne może wywołać groźne w skutkach i bolesne oparzenia słoneczne, wie każdy. Ale nie każdy wie, że negatywne skutki zdrowotne mogą wywołać także te kąpiele słoneczne, które nie kończą się oparzeniami, ale które są po prostu regularne. Jak cierpi na nich nasza skóra?

Częste opalanie przyspiesza procesy starzenia się skóry – pod wpływem promieniowania UV uszkodzeniu ulegają naturalne włókna kolagenu i elastyny, które są odpowiedzialne za utrzymanie jędrności i sprężystości skóry. Opalanie przesusza również skórę, przez co przyspiesza powstawanie zmarszczek. Jeśli więc zmagasz się z pierwszymi oznakami starzenia się i wiotkości skóry, koniecznie wybierz dla siebie skuteczną ochronę przeciwsłoneczną.

Krem SPF ma również za zadanie wspomóc ochronę skóry przed wyjątkowo podstępnym i niebezpiecznym nowotworem skóry – czerniakiem, którego ryzyko wystąpienia związane jest również bezpośrednio właśnie z częstą ekspozycją na działanie promieni słonecznych.

Frakcje promieniowania UV

Promieniowanie UV składa się z trzech frakcji określanych długością fali światła:

• promieniowanie UVA – ma zdolność do przenikania przez odzież, mgłę, wodę i szkło. Ryzyko związane z promieniowaniem UVA wynika z faktu, iż nie wywołuje ono rumienia, ale skutecznie przyspiesza starzenie się skóry;
• promieniowanie UVB – jego udział w promieniowaniu UV jest minimalny (ok. 0,5%), ale i tak może wywoływać poparzenia, dociera bowiem do głębokich warstw skóry. To ono właśnie powoduje opaleniznę;
• promieniowanie UVC – uszkadza DNA komórkowe, może więc wywoływać raka skóry.

Jak chronić skórę przed promieniowaniem UV?

Podstawą ochrony przeciwsłonecznej jest odpowiednio dobrany krem z filtrem SPF, który chroni skórę na dwa możliwe sposoby – w zależności od tego, czy wybierzesz filtry mineralne czy też chemiczne. Jaki filtr SPF powinien mieć krem ochronny i na co jeszcze należy zwrócić uwagę wybierając go?

Filtry chemiczne a filtry mineralne – co trzeba o nich wiedzieć?

Jeśli wybierzesz krem z filtrem mineralnym, to będzie to krem zawierający w swoim składzie dwutlenek tytanu i tlenek cynku. Te dwa minerały tworzą na skórze ochronną warstwę, która rozprasza i odbija promieniowanie słońca od skóry, stąd ich inna nazwa – filtry fizyczne. Warto wybrać taki, który oprócz dwutlenku tytanu zawiera również kwas hialuronowy nawilżający skórę. Mineralny krem ochronny ma lekką konsystencję, więc nie obciąża skóry i nadaje się do każdego typu cery, również tej wrażliwej. Często powoduje jednak bielenie skóry, warto więc wybrać krem mineralny w formie fluidu koloryzującego.

Filtr chemiczny działa zupełnie inaczej – pochłania promieniowanie słoneczne i zamienia je na energię cieplną, która jest całkowicie nieszkodliwa dla zdrowia. Pamiętaj, że po filtrach chemicznych koniecznie trzeba dobrze oczyścić skórę, mają one bowiem tendencję do zatykania jej porów. Zapewniają dobrą ochronę i mają przyjemną konsystencję, można je dopasować do każdego typu skóry.

Filtry mieszane – zawierają w sobie zarówno filtr mineralny, jak i chemiczny, działają więc na dwa sposoby.

Jaki kosmetyk ochronny wybrać?

Dobry krem z filtrem to taki, który nie tylko zapewnia wysoką ochronę, ale ma także właściwości pielęgnujące skórę. Warto wybierać kremy o właściwościach antyoksydacyjnych (np. z witaminą C) oraz zapewniające odpowiedni współczynnik ochrony przeciwsłonecznej i odpowiednio dopasowane do rodzaju cery. Jeśli planujesz kąpiele w wodzie, wybierz wodoodporną formułę.

Sporo wątpliwości wzbudza wybór odpowiedniej wartości filtrów przeciwsłonecznych – na rynku dostępne są kremy z filtrem SPF od 10 do nawet 50. Czy rzeczywiście jednak najlepszy krem to ten, który zawiera najwyższy filtr? Niekoniecznie. Trzeba pamiętać, że im wyższy filtr, tym wprawdzie wyższa ochrona przeciwsłoneczna, ale też wyższa zawartość składników aktywnych w produkcie.

Optymalnym wyborem będzie więc zakres od 30 do 50 SPF. Już SPF 30 chroni przed promieniowaniem UVB w aż 97%. To, jaki poziom ochrony ostatecznie wybierzesz, powinno zależeć od tego, jaki masz fototyp skóry. Osoby z ciemną karnacją mogą zdecydować się na mniejszy poziom ochrony, natomiast osoby z cerą jasną – na jak najwyższy.

Kremy z filtrem należy stosować odpowiednio do swojego typu cery – dobrze dobrane kremy łatwo rozsmarowują się na powierzchni skóry, nie powodują podrażnień, mają działanie nawilżające. Przykładem takiego produktu jest Repair Cream SPF 50+. Pamiętaj, że jeśli planujesz kąpiele w morzu czy jeziorze, powinnaś lub powinieneś wybrać wodoodporny krem z filtrem.

Oto jak dobrać krem z filtrem do typu cery:

• krem do cery tłustej i mieszanej – wybierz lekki krem ochronny, który nie zatyka porów skóry i nie powoduje jej przetłuszczania się,
• krem do cery wrażliwej i atopowej – najlepiej sprawdzą się filtry fizyczne, które nie wchodzą w reakcję ze skórą, a jedynie pokrywają ją cienką warstwą ochronną,
• krem do skóry dojrzałej i suchej – jeśli masz cerę suchą, odwodnioną lub dojrzałą, kup dobrej jakości krem, który działa antyoksydacyjnie, nawilżająco i odżywczo.

Stosowanie kremów – jak robić to poprawnie?

Kremy z filtrem należy stosować w odpowiedni sposób, aby ich działanie mogło być w pełni skuteczne. Co około dwie godziny jego warstwę trzeba uzupełniać, a jeśli kąpiesz się w wodzie – to również po każdej kąpieli, nawet jeśli 2 godziny jeszcze nie minęły. Krem z filtrem nakładać należy na czystą i suchą skórę – nie powinno się mieszać ich z innymi kosmetykami, na przykład z kremem lub oliwką.

Wystarczy niewielka ilość kremu – wyciśnij porcję kosmetyku o długości swojego palca wskazującego i starannie, delikatnymi ruchami wmasuj w całą powierzchnię skóry twarzy, szyi i dekoltu. Nie zapomnij posmarować uszu, których delikatna skóra podatna jest na poparzenia.

Podsumowanie

Teraz już wiesz jaki krem z filtrem do twarzy wybrać, aby skutecznie ochronić swoją skórę przed szkodliwym wpływem promieni słonecznych. Warto podejść do tego zagadnienia z troską, bowiem oparzenia są nie tylko bolesne, ale też w szerszej perspektywie przynoszą skutki trudne lub niemożliwe do odwrócenia.

Kobiety na całym świecie zazdroszczą Azjatkom delikatnej, promiennej i gładkiej skóry, a ich codzienna pielęgnacja owiana jest nutą mityczności. Tymczasem te spektakularne efekty nie są wynikiem żadnych magicznych rytuałów. Azjatyckie piękności zawdzięczają je tradycyjnej medycynie dalekiego wschodu, bogatej w naturalne i skuteczne składniki. Jednym z nich jest wąkrotka azjatycka, znana rownież jako gotu kola lub cica. Zobacz, co takiego kryje w sobie ta tajemnicza roślina i dlaczego warto włączyć do codziennej pielęgnacji kosmetyki z jej ekstraktem!

Czym jest gotu kola i jakie ma znaczenie dla medycyny wschodniej?

Wąkrotka azjatycka, centella asiatica, cica, gotu kola czy trawa tygrysia — wszystkie te nazwy kryją pod sobą jedno ziele o cudownych właściwościach. Od tysięcy lat zajmuje ono ważne miejsce w dalekowschodniej medycynie ajurwedyjskiej, opierającej się na stuprocentowo naturalnych metodach uzdrawiania ciała i ducha. Azjaci uznawali wąkrotkę za roślinę przede wszystkim młodości i jasności umysłu.

Naturalnie centella asiatica rośnie w gorącym i wilgotnym klimacie tropikalnym, głównie w Chinach, Indiach, Indonezji i w Afryce Południowej. To niepozorna, niska roślina o intensywnie zielonych, zaokrąglonych i lekko nerkowatych liściach oraz długich łodyżkach. Wypuszcza również drobniutkie, białe kwiaty i owalne owoce, jednak to zielone części są uznawane za najbardziej wartościowe.

Jakie składniki kryje centella asiatica L.?

Wąkrotkę azjatycką uważa się za silny adaptogen, dzięki zawartym w niej ponad 70 składnikom aktywnym, do których należą m.in.:

• kwasy triterpenowe – madeksozyd i azjatykozyd – czyli substancje o mocnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym i łagodząco-regeneracyjnym,
• kwasy fenolowe i flawonoidy – o działaniu przeciwutleniającym, antymutagennym oraz wspierającym naczynia krwionośne,
• fitosterole – mogące chronić przed nowotworami i usprawniać układ odpornościowy,
• saponiny – przyspieszające gojenie ran i regenerację tkanek,
• antyoksydanty – witaminy A, E, C, K, ograniczające rozwój wolnych rodników,
• monosacharydy – będące dla organizmu źródłem witalności,
• olejki eteryczne – o właściwościach uspokajająco-regenerujących oraz antybakteryjnych.

Nie są to wszystkie substancje aktywne zawarte w gotu kola, jednak ciężko byłoby wymienić całe spektrum dobroczynnych składników tej rośliny, którym zawdzięcza ona swoje nieprawdopodobne właściwości lecznicze.

Właściwości lecznicze wąkrotki azjatyckiej

Wąkrotka azjatycka należy do grupy roślin wielokrotnie badanych pod względem skuteczności. Potwierdzone zostało, że przy regularnym stosowaniu może pozytywnie wpłynąć na:

• poprawę krążenia,
• pobudzenie syntezy kolagenu,
• redukcję obrzęków,
• gojenie ran i oparzeń, a także redukcję blizn i rozstępów,
• leczenie trądziku i chorób skórnych,
• układ nerwowy,
• pamięć i koncentrację,
• stany zapalne,
• infekcje bakteryjne i grzybicze,
• nawilżenie i regenerację skóry i błon śluzowych,
• niwelowanie cellulitu,
• poprawę kondycji psychicznej.

Ze względu na właściwości wąkrotki azjatyckiej, jest ona powszechnie stosowana w medycynie i kosmetologii. Znajdziemy ją zarówno w środkach do stosowania doustnego (jako suplement diety), jak i w produktach do zastosowania zewnętrznego (kremy, toniki, olejki, sera itp.).

Centella asiatica w kosmetykach pielęgnacyjnych – co powinnaś wiedzieć?

Leczniczo-pielęgnacyjne właściwości centella asiatica sprawiają, że zajmuje ona ważne miejsce w przemyśle kosmetycznym. Wąkrotka azjatycka poprawia elastyczność skóry, chroni ją przed przesuszeniem i odżywia, a także działa kojąco na podrażnienia i rany.

Dla jakiej cery najlepiej sprawdzi się wąkrotka azjatycka?

Ekstrakt z tej rośliny ma szerokie zastosowanie i sprawdza się właściwie na każdym typie cery, od suchej, po mieszaną, a nawet tłustą. Nie przesusza, łagodnie nawilża i nie narusza bariery hydrolipidowej skóry. Często występuje w preparatach regeneracyjnych.

Dla wielu kobiet wart uwagi może okazać się fakt, że centella asiatica L. działa korzystnie na leczenie rozstępów, przebarwień, blizn po zabiegach i widocznych naczynek. Stosowanie wąkrotki może więc pomóc wygładzić skórę i wyrównać jej koloryt.

Zawarte w gotu kola antyoksydanty skutecznie chronią przed szkodliwym działaniem wolnych rodników, opóźniając proces starzenia, natomiast wpływ na syntezę kolagenu przyczynia się do redukcji zmarszczek. Z tego tytułu wąkrotkę często znajdziemy w składach kosmetyków przeznaczonych dla kobiet dojrzałych, które pragną zminimalizować oznaki starzenia i przywrócić młodzieńczy blask cerze.

Cica wykazuje silne działanie przeciwzapalne, a także gojące, dzięki czemu może szczególnie pomóc w pielęgnacji skóry z trądzikiem. Codzienne zastosowanie łagodzi stany zapalne i przyśpiesza gojenie blizn po wypryskach.

Jak stosować wąkrotkę azjatycką w pielęgnacji skóry?

Właściwości regeneracyjne wąkrotki azjatyckiej powinny skutecznie przekonać nas do tego, że warto wybierać ją w codziennej pielęgnacji nie tylko twarzy, ale i całego ciała, jak np. przesuszonych dłoni, czy skóry na brzuchu i udach, szczególnie narażonej na rozstępy i cellulit. Wąkrotka azjatycka doskonale działa w parze z kwasem hialuronowym.

Gotu kola możemy stosować na wiele sposobów, jak np.:

• w formie kremu, serum, maski lub toniku (używamy według wskazówek producenta),
• w formie naparu
• w formie olejku (kilka kropel dodajemy do ulubionego kosmetyku lub rozcieramy bezpośrednio na skórze).

Ekstrakt z wąkroty azjatyckiej znajdziecie również w naszych kosmetykach, między innymi w kremie do twarzyRich Face Cream peptides & soothing oils, kremie z filtrem Repair Cream SPF 50+ oraz piance myjącej Moisturising Foam Cleanser

Najlepsze rezultaty otrzymamy, jeśli będziemy stosować gotu kola regularnie, przynajmniej raz dziennie. Efekty można zobaczyć już po około miesiącu używania.

Przeciwwskazania i skutki uboczne stosowania wąkroty azjatyckiej w pielęgnacji

Na ogół centella asiatica jest dobrze tolerowana przez większość ludzi i nie powoduje żadnych skutków ubocznych. Warto jednak zachować ostrożność i zrezygnować z niej, jeśli występują jakiekolwiek niepokojące objawy. Specjaliści nie polecają także łączenia gotu kola z innymi adaptogenami w jednoczesnej pielęgnacji. Może to wpłnąć na pojawienie się podrażnień.

Wąkrotka azjatycka doustnie może być bezpiecznie stosowana przez okres około pół roku. Po tym czasie warto zrobić przerwę, aby zminimalizować ryzyko skutków ubocznych. Natomiast zupełna rezygnacja z przyjmowania gotu kola konieczna jest u kobiet w ciąży i karmiących piersią. W kosmetykach, natomiast wąkrotka azjatycka może być bezpiecznie stosowana.

Wąkrotka azjatycka (centella asiatica L.) – Podsumowanie

Wąkrotka azjatycka to znana roślina lecznicza, wykazująca szerokie działanie lecznicze. Ceniona jest w medycynie i kosmetologii za swoje właściwości przeciwzapalne, łagodzące, odmładzające, a także regenerujące i silnie gojące. Kosmetyki z jej zawartością są bezpieczne i nadają się do każdego typu cery. Wykazują właściwości łagodzące w chorobach skóry, takich jak trądzik czy rumień.

Gotu kola wywiera pozytywny wpływ na cerę, a jej zastosowanie pomaga zachować na dłużej młody wygląd i głębokie odżywienie skóry. Z pewnością warto włączyć ją do rytuału pielęgnacyjnego i tym samym czerpać z mistycznej wiedzy medycyny dalekiego wschodu. 

W składach kosmetyków coraz częściej zauważyć można peptydy. Czym właściwie są? Jakie rozróżniamy rodzaje peptydów? Jaka jest ich rola w pielęgnacji skóry? Jak działają? Jak prawidłowo je stosować? W artykule przedstawiamy wszystkie najważniejsze informacje dotyczące peptydów!

Peptydy – co to takiego?

Peptydy to związki chemiczne – bioaktywne aminokwasy, z których zbudowana jest warstwa lipidowa naszej skóry. Innymi słowy, peptydy to składniki, które produkowane są w procesie biosyntezy i odpowiadają za różnego rodzaju procesy w naszej skórze, odgrywając rolę regulatorów lub przekaźników. Podobnie jak kwas hialuronowy występują w organizmie ludzkim. Są małe, mogą więc przenikać przez barierę ochronną skóry. Możliwe staje się więc wnikanie w głębsze warstwy skóry. 

Młodej skórze nie brak peptydów, dzięki którym cera jest gładka i napięta. Niestety, z upływem czasu skóra zaczyna mieć problemy z samodzielnym wytwarzaniem peptydów w wystarczającej ilości. Ponadto prawidłowa synteza ulega zniekształceniu. W praktyce oznacza to utratę witalności, blasku oraz powstawanie zmarszczek mimicznych. Mniejsza ilość peptydów w skórze jest równoznaczna z pierwszymi oznakami starzenia, czyli m.in. ze zmianą struktury skóry, z utratą elastyczności i jędrności. Skóra osób starszych staje się cienka i bardzo potrzebuje wsparcia pod postacią peptydów.

Peptydy – eliksir młodości bogaty w cenne właściwości

Naturalne jest, że producenci kosmetyków coraz częściej decydują się na skorzystanie ze składnika, który ma tak cenne właściwości. Pozyskują oni peptydy biomimetyczne, zbudowane podobnie do peptydów występujących w ludzkim organizmie naturalnie, jednak pozyskane w procesie syntezy chemicznej.

Można stwierdzić, że syntetyczne peptydy „udają” te prawdziwe i nie są w żaden sposób gorsze – również stymulują skórę do produkcji nowych włókien kolagenowych, które poprawiają owal twarzy i, ogólnie rzecz biorąc, nadają twarzy młody wygląd. Ponadto sprawdzają się rewelacyjnie w doraźnej profilaktyce niewielkich zmarszczek. Zarówno naturalnie występujące peptydy, jak i ich syntetyczne analogi uznaje się za cenne i aktywne związki. Ich plusem jest także brak interakcji z lekami.

Jaka jest rola peptydów?

Główną rolą peptydów jest pobudzanie komórek skóry do produkcji kolagenu odpowiadającego za elastyczność, sprężystość, napięcie i jędrność skóry. Peptydy nazywane są nieinwazyjnym botoksem, ponieważ pomagają dbać o młody wygląd skóry.

Peptydy pełnią jeszcze kilka funkcji biologicznych. Aktywują niektóre enzymy i walczą z drobnoustrojami. Zwiększają wiązania wody w skórze właściwej. Zapobiegają utracie wody z naskórka. Działają przeciwzapalnie i wspomagają gojenie ran. Peptydy biorą też udział w procesie melanogenezy, czyli enzymatycznego powstawania melanin, warunkujących m.in. barwę skóry i możliwość powstawania opalenizny. 

Rodzaje peptydów wykorzystywanych w kosmetykach

Peptydy wykorzystywane w kosmetykach pozyskiwane są syntetycznie w procesach biotechnologicznych lub z roślin. Jak już wiemy, naśladują naturalnie występujące w skórze peptydy i oddziałują na komórki docelowe. Zwiększają produkcję elastyny i kolagenu, zwiększają wiązania wody w skórze właściwej i redukują zmarszczki. 

• Peptydy sygnałowe to peptydy, które potrafią inicjować procesy wewnątrzkomórkowe. Oznacza to wpływanie na proces wzrostu fibroblastów oraz syntezę kolagenu i elastyny. Przykładami są Palmitoyl Tripeptide-5 oraz Hexapeptide-10.
• Neuropeptydy (inhibitory neuroprzekaźników) działają podobnie do toksyny botulinowej, tzn. wygładzają skórę i pomagają zmniejszać zmarszczki mimiczne. Porównuje się je do bezinwazyjnego botoksu. Przykłady? Pentapeptide-18, Acetyl Hexapeptide-8 oraz Tripeptide-3.
• Peptydy transportujące, tj. transportery substancji aktywnych pomagają przenikać substancjom aktywnym (innym składnikom stosowanym w kosmetykach) w głąb skóry. Dobrze przebadane zostały peptydy miedziowe, które wspomagają syntezę kolagenu, kwasu hialuronowego i elastyny. Transportują jony miedzi, dzięki którym rany łatwiej się goją, a wolne rodniki są neutralizowane. Najbardziej oczywiste przykłady peptydów transportujących to Copper Lysinate/Prolinate lub Copper Tripeptide-1.

Kosmetyki z peptydami – jak działają? Jakie są efekty stosowania peptydów w kosmetykach?

Peptydy mają bardzo wszechstronne działanie i rozwiązują wiele problemów skórnych, stanowią więc doskonały dodatek do kosmetyków do codziennej pielęgnacji twarzy, a w szczególności do pielęgnacji skóry dojrzałej, odwodnionej i zniszczonej. Nie oznacza to jednak, że z korzystaniem z takich kosmetyków trzeba się wstrzymać do 40-50 roku życia. Wręcz przeciwnie! Warto włączyć je do rutyny pielęgnacyjnej już w okolicach 20-25 roku życia!

Jak „przemycić” peptydy na skórę twarzy? Stosuje się je przede wszystkim w produkcji kremów przeciwzmarszczkowych i przeciwstarzeniowych, które pomagają odmłodzić, ujędrnić i regenerować skórę, a nawet „rozluźniać” mięśnie, które odpowiadają za powstawanie mimicznych zmarszczek. Warto jednak pamiętać, że nawet najlepsze kosmetyki z peptydami nie sprawią, że starsze, kilkunastoletnie zmarszczki znikną. Nie można oczekiwać tego od np. kremu czy serum. Peptydy stosowane w kosmetykach z pewnością poprawiają kondycję skóry i zmniejszają widoczność zmarszczek mimicznych, ale nie będą w stanie usunąć zmarszczek głębokich.

Krem z peptydami, serum peptydowe, mgiełka – po tego typu produkty powinny sięgać osoby, którym zależy na zachowaniu młodego wyglądu skóry na dłużej. We wszystkich tych produktach znaleźć można peptydy. Oczywiście nie we wszystkich dostępnych na rynku kosmetycznym – zwracać uwagę należy przede wszystkim na składy kosmetyków. Możesz postawić na żelową konsystencję oraz nawilżenie i wygładzenie twarzy – skóra Ci za to podziękuje!

Podsumowanie

Peptydy mogą poprawić wygląd skóry bez żadnych inwazyjnych metod. Skutecznie wpływają na syntezę elastyny i kolagenu. Poprawiają koloryt skóry. Mogą sprawić, że skóra będzie szybciej się goić. Mogą też przyczynić się do wygładzenia zmarszczek mimicznych (nie są jednak w stanie pozbyć się głębokich zmarszczek). Peptydy w kosmetykach mogą przynieść skórze naprawdę wiele dobrego. Warto już w wieku dwudziestu kilku lat zaopatrzyć się w krem lub serum z peptydami i włączyć kosmetyk do codziennej pielęgnacji!

Mało kto zdaje sobie sprawę, że popularny ostatnimi czasy niacynamid jest po prostu aktywną postacią witaminy B3. Jak powszechnie wiemy, witaminy są niezbędne dla naszego zdrowia, a ich brak prowadzi do niedoborów i związanych z nimi schorzeń. Ten organiczny związek pełni w ciele człowieka wiele ważnych funkcji: ma on swój udział w procesie wytwarzania energii, wspiera układ nerwowy, a także spowalnia proces starzenia się skóry, przez co niacynamid ceniony jest w kosmetykach do pielęgnacji twarzy.

W poniższym tekście dowiesz się więcej o niacynamidzie, poznasz jego najważniejsze funkcje, naturalne źródła, a także zasady łączenia z innymi składnikami.

Niacynamid — nieodzowny składnik twojej codziennej pielęgnacji

Niacynamid, a dokładnie produkty z jego zawartością, są ostatnim hitem na rynku kosmetycznym. Wynika to z faktu, jest to substancja o szerokim spektrum działania. Regularne stosowanie niacynamidu może wpływać na:

• wyrównanie kolorytu skóry i poprawienie jej jakości,
• łagodzenie podrażnienień,
• zmniejszenie trądziku i zwężenie porów,
• rozjaśnienie przebarwień,
• niwelowanie zaczerwienienia skóry,
• wzmacnianie bariery naskórkowej,
• ochronę skóry, poprzez działanie antyoksydacyjne).

Wpływ niacynamidu na regenerację skóry

Niacynamid (nikotynamid) odgrywa kluczową rolę w procesie regeneracji skóry. Aktywna witamina B3 jest znacznie lepiej przyswajana przez skórę, niż jej podstawowa forma, nie powodując przy tym podrażnień. Ponadtowspiera pracę gruczołów łojowych, normalizując produkcję sebum i tym samym ograniczając nadmierne przetłuszczanie się cery.

Niacynamid posiada silne właściwości antyoksydacyjne. Może pomóc wzmocnić barierę ochronną skóry przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi i przyczynić się do ochrony przed działaniem wolnych rodników czy promieniowaniem UV, które powodują uszkodzenia komórek skóry i przyspieszają tworzenie zmarszczek i niedoskonałości. Witamina B3 zmniejsza stan zapalny, przyczynia się do naprawy uszkodzonej skóry, oraz przyśpieszenia procesu gojenia się ran. Na dodatek stymuluje proces syntezy kolagenu, którego wzrost przyczynia się do poprawy kondycji skóry, czyniąc ją bardziej elastyczną. Zdecydowanie warto włączyć niacynamid do swojej codziennej rutyny pielęgnacyjnej. 

Największym atutem tej pochodnej witaminy B3 jest jej łagodność dla skóry, dzięki czemu możemy wprowadzić ją do naszej codziennej pielęgnacji bez obaw o skutki uboczne. W drogeriach niacynamid znajdziemy w przeróżnych kosmetykach, począwszy od kremów, aż po toniki, sera czy maski.

Niacynamid — z czym nie łączyć? 

Niacynamid jest na tyle uniwersalny, że może być stosowany w połączeniu z większością składników kosmetycznych. Warto jednak wiedzieć, że wyjątek stanowią substancje mające skrajnie różne pH. Odmienny odczyn łączonych składników aktywnych może doprowadzić do powstania drażniącego kwasu, w wyniku czego zamiast pielęgnacji, nasza skóra dozna poważnych podrażnień. Tak więc lepiej wiedzieć, jakich połączeń unikać!

Niacynamid + witamina C w formie kwasu askorbinowego = drażniący kwas nikotynowy

Niacynamidu przede wszystkim nie powinno się łączyć z kwasem askorbinowym, ponieważ te substancje (mimo że obie są bardzo wartościowe) we wzajemnym towarzystwie niwelują swoje działanie. Co więcej, takie połączenie może być niekorzystne dla naszej skóry. Kwas askorbinowy jest silnym przeciwutleniaczem o niskim stężeniu pH, natomiast niacynamid jest zasadą o wysokim pH. Te dwa składniki aktywne stosowane wspólnie wytwarzają kwas nikotynowy, który może być przyczyną silnych podrażnień cery.

Nie oznacza to jednak, że chcąc stosować niacynamid, witamina C musi odejść w zupełną odstawkę. Wystarczy, że kwas askorbinowy zamienimy na pochodne witaminy C, aby wspólne stosowanie niacynamidu było bezpieczne dla skóry i błon śluzowych.

Niacynamid z kwasami AHA/BHA

Łączenie niacynamidu z niektórymi kwasami, takimi jak kwas salicylowy, glikolowy czy migdałowy, nie należy do najlepszych pomysłów. Wymienione kwasy obniżają pH skóry, a więc użycie w takim wypadku niacynamidu w wyższym stężeniu mogłoby doprowadzić do poważnego podrażnienia. Co więcej, witamina B3 jest alkaliczna, co sprawia, że w takim połączeniu substancje się wzajemnie neutralizują. Warto zwrócić uwagę, że kwasów AHA/BHA i niacynamidu raczej nie znajdziemy w jednym produkcie.

Nie musimy rezygnować ze stosowania kwasów ani niacynamidu. Wystarczy, że zachowamy kilkugodzinny odstęp pomiędzy ich nakładaniem, najlepiej niacynamid rano, a kwasy na wieczór (działają złuszczająco).

Niacynamid w kuracji retinolem — Tak, ale ostrożnie!

Pochodna witaminy A, czyli retinol, jest substancją cenioną na rynku kosmetycznym przede wszystkim za to, że przyczynia się do hamowania procesów starzenia i wspiera syntezę kolagenu. Wykazuje podobne właściwości do niacynamidu, a obie te substancje często są ze sobą łączone w jednym kosmetyku.

Retinol jest jednak dość silnym antyoksydantem, przez co przy dłuższym stosowaniu może podrażniać skórę. Natomiast niacynamid działa przeciwzapalnie, a przez swoje regeneracyjne właściwości potrafi skutecznie złagodzić skutki uboczne stosowania retinolu.

Połączenie niacynamidu z retinolem zazwyczaj znajdziemy w skoncentrowanych kosmetykach na noc. Jeżeli jednak masz wrażliwą cerę, a chcesz korzystać z obu tych substancji, warto nie stosować ich jednocześnie. W takim przypadku lepiej korzystać z niacynamidu rano, a retinol użyć na wieczór. Nie zaleca się zamiany tej kolejności.

Z czym łączyć niacynamid? – Kombinacje bezpieczne dla naszej skóry

Na szczęście nie wszystkie połączenia składników aktywnych z niacynamidem wywołują podrażnienia. Przeciwnie, wiele z nich doskonale współgra ze sobą, dzięki czemu w jednej pielęgnacji możemy zapewnić skórze bogate odżywienie!

Kwas hialuronowy i niacynamid — klucz do odżywionej cery

Duet niacynamidu z kwasem hialuronowym to popularna kombinacja składników aktywnych w kosmetykach. Kwas hialuronowy jest naturalnym składnikiem nawilżającym, a połączony z niacynamidem odżywia i wspiera kondycję skóry. Dodatkowo wspierają barierę hydrolipidową zapobiegającą utracie wilgoci. Kosmetyki je zawierające będą niezwykle pomocne przy suchej i wrażliwej skórze.

Niacynamid i cynk – dobre połączenie do walki z trądzikiem

Niacynamid i cynk to grupa składników często zalecanych w kuracji przeciwtrądzikowej. Niacynamid ogranicza produkcję łoju, a cynk przeciwdziała namnażaniu się bakterii. Stosowane razem wpływają na zmniejszenie stanu zapalnego skóry, a także przyspieszają jej regenerację i wspierają łagodzenie obrzęków czy zaczerwienień. Takie połączenie sprawia, że składniki aktywne wzajemnie się uzupełniają i skutecznie przeciwdziałają rozwojowi trądziku.

Niacynamid – Podsumowanie

Rynek kosmetyczny niedawno oszalał na punkcie niacynamidu i nie jest to przypadek, bowiem regularnie stosowana witamina B3 potrafi zdziałać cuda dla naszej cery. Tworzy na jej powierzchni warstwę ochronną, poprawiającą odporność na promieniowanie UV i zanieczyszczenia, wykazuje właściwości antyoksydacyjne, wyrównuje koloryt skóry, łagodzi stany zapalne czy reguluje pracę gruczołów łojowych.

Kosmetyki z niacynamidem to prawdziwy must-have wszystkich osób, którym zależy na promiennej, odżywionej i gładkiej cerze! 

Koenzym Q10, nazywany także eliksirem młodości, to związek chemiczny, który ma ogromny wpływ na zdrowy wygląd twarzy i szybkość postępowania procesów starzenia się skóry. Substancja została odkryta w 1959 roku przez profesora Karla Folkersa, który wyizolował koenzym Q10 z przestrzeni komórkowej serca wołu. Jakiś czas później odkryto dobroczynne właściwości związku, przez co zaczęto wykorzystywać go w kosmetologii. Czym jest i gdzie występuje koenzym Q10, jakie jest jego działanie i jak stosować kosmetyki zawierające ten składnik?

Czym jest koenzym Q10?

Koenzym Q10 występuje naturalnie w ludzkim organizmie i w komórkach organizmów zwierzęcych. Substancja wyróżnia się żółtą barwą i łatwą rozpuszczalnością w tłuszczach i alkoholu. Jego zadaniem jest stymulowanie przemian energetycznych w żywych komórkach, wzmacnianie odporności organizmu i wpływanie na poprawę samopoczucia. Ponadto substancja ma ogromne znaczenie w tworzeniu tzw. związku fosforowego, odpowiedzialnego za prawidłową budowę kości i zębów oraz odpowiednią pracę jelit.

Według ekspertów, odpowiednia ilość koenzymu Q10 poprawia wydolność fizyczną organizmu i utrzymuje w zadowalającym stanie jego tętnice. Ponadto związek może ochraniać błony komórkowe przed działaniem szkodliwych czynników i stymulować prawidłowe funkcjonowanie mechanizmów obronnych organizmu. Warto podkreślić, że niedobór koenzymu Q10 może zaburzać prawidłową pracę układu krwionośnego i immunologicznego, jednak ilość substancji można uzupełnić poprzez stosowanie odpowiedniej, zaleconej przez lekarza diety.

W jakich produktach występuje koenzym Q10?

Jak wcześniej wspomniano, koenzym Q10 można znaleźć w komórkach zwierzęcych, dlatego w przypadku niedoboru substancji zaleca się spożywanie mięsa i podrobów. Warto jednak wiedzieć, że składnik obecny jest także w wielu owocach, warzywach i produktach niepochodzenia zwierzęcego, co może być dobrą wiadomością dla wegan i wegetarian. Koenzym Q10 możemy uzupełnić poprzez spożywanie m.in. tłustych ryb, oleju sojowego, zboża, jabłek, śliwek, szpinaku, brokuła, soi, czy produktów pełnoziarnistych.

Jakie są właściwości koenzymu Q10?

Koenzym Q10 pośredniczy w procesach oddychania, zapewniających prawidłowe funkcjonowanie tkanek i narządów. Ponadto składnik może prowadzić do obniżenia cukru we krwi i wspomagać leczenie chorób układu krążenia. Związek jest także odpowiedzialny za wspieranie naturalnych procesów metabolicznych i efektywną produkcję energii w komórkach. Co więcej, koenzym Q10 może wykazywać działanie antyoksydacyjne, dzięki czemu może opóźniać proces starzenia się skóry.

Warto podkreślić, że substancja może przyczyniać się do zapewnienia komórkom ochrony przed patogenami. Ponadto koenzym Q10 może wspierać leczenie cukrzycy poprzez regulację poziomu cukru we krwi. Dzięki możliwości stabilizowania błon śluzowych komórek, substancja może wpłynąć na efektywniejsze wchłanianie się składników odżywczych i witamin. Ponadto koenzym Q10 może chronić zęby i dziąsła przed zachorowaniem na parodontozę.

Koenzym Q10 w kosmetologii

Właściwości regeneracyjne koenzymu Q10 zostały docenione przez producentów kosmetyków do codziennej pielęgnacji skóry, przez co składnik można dostrzec w wielu kremach, maseczkach, czy serum na twarz. Ważnymi jego zaletami są wysoka rozpuszczalność w tłuszczach i właściwości termostabilne (nieuleganie ogrzewaniu pod ciśnieniem), dzięki czemu wprowadzenie związku do składu kosmetyków nie sprawia większych problemów przy produkcji.

Według ekspertów miejscowa aplikacja koenzymu Q10 może sprawić, że składnik przeniknie przez warstwę rogową naskórka do głębszych warstw skóry, zwiększając szansę na efektywne działanie kosmetyków. Ponadto związek może podnosić odporność skóry na promieniowanie UV i działanie wolnych rodników, przyczyniających się do powstawania zmarszczek i wiotczenia skóry twarzy.

Warto dodać, że koenzym Q10 może przyczyniać się do tworzenia tzw. bariery hydrolipidowej cery, odpowiedzialnej za prawidłowy poziom nawilżenia skóry. Ponadto substancja może zapobiegać niedotlenieniu komórek i zmniejszać podatność tkanek na uszkodzenia powodowane kontaktem z chemikaliami, czy długotrwałym przebywaniem na wietrze i mrozie.

Co więcej, koenzym Q10 może zapobiegać wytwarzaniu kolagenozy odpowiedzialnej za niewłaściwy rozkład kolagenu w skórze. Warto podkreślić, że substancja może wpływać na przyspieszenie gojenia się ran i mikrouszkodzeń skóry. Jednocześnie koenzym Q10 może wpłynąć na spłycenie zmarszczek głębokich i ujędrnienie szyi, przez co twarz i jej okolice mogą nabrać zdrowego, pełnego witalności wyglądu.

Koenzym Q10 na twarz – jak stosować?

Największe stężenie koenzymu Q10 w organizmie obserwuje się pomiędzy 19 a 21 rokiem życia. Z czasem ilość substancji w organizmie zaczyna spadać, co może przyczynić się do powstawania zmarszczek i zwiększenia podatności na uszkodzenia cery. Stosowanie kosmetyków z koenzymem Q10 warto zacząć jeszcze przed pojawieniem się pierwszych oznak starzenia skóry, co może mieć pozytywny wpływ na opóźnienie wystąpienia zmarszczek. W tym celu sprawdzi się stosowanie Rich Eye Cream odżywczego kremu pod oczy, który w swoim składzie zawiera między innymi koenzym Q10.

Chcąc rozpocząć stosowanie kosmetyków zawierających koenzym Q10, warto skonsultować swoje zamiary z dermatologiem, który doradzi w wyborze odpowiednich preparatów. Częstotliwość używania kosmetyków zależy w głównej mierze od własnych potrzeb, preferencji i charakterystyki stosowania produktów. Niektóre kremy zaleca się używać codziennie rano i wieczorem, zaś producenci maseczek lub serum mogą polecać stosowanie preparatów co kilka dni.

Przeciwwskazania do stosowania kosmetyków z koenzymem Q10

Choć koenzym Q10 występuje naturalnie w ludzkim organizmie, warto upewnić się, że stosowanie kosmetyków zawierających ten składnik będzie bezpieczne. Wprowadzając kosmetyki do codziennego stosowania, warto dokładnie przeanalizować ich skład i upewnić się, czy poza koenzymem Q10 nie zawierają wywołujących reakcje alergiczne substancji.

Podsumowanie

Koenzym Q10 ma ogromny wpływ na prawidłowe funkcjonowanie organizmu i zabezpieczanie skóry przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych. Ponadto substancja może przyczynić się do zmniejszenia widoczności zmarszczek i nadania twarzy zdrowego, promiennego wyglądu. Dostrzegając pierwsze oznaki starzenia się skóry, warto wprowadzić do codziennej diety produkty zawierające ten dobroczynny składnik, a stosowanie w codziennej pielęgnacji kosmetyków z koenzymem Q10 w składzie może przyczynić się do zintensyfikowania efektów działania substancji.